Indeks osób

Antony (Anthony, Antonius) Paczoszka (Pacosska, Pacoscha) Złotnik, syn Mikołaja, krakowskiego kuśnierza, brat Mikołaja, złotnika zwanego Utratką, i Bartłomieja, rajcy (nr 392). W 1560 roku oddany na naukę do warsztatu Piotra Leszczyńskiego, w 1569 roku sam już jako mistrz złotniczy przyjął czterech chłopców. W roku 1582 wybrany został starszym cechu złotników. Nie porzucając zawodu, na ponad 40 lat związał się z urzędami miejskimi. W latach 1555–1557,...

Bartholomaeus (Bartosz) Paczoszka Kuśnierz, urodzony w Krakowie, syn Mikołaja kuśnierza, brat Mikołaja złotnika i Antoniego rajcy (nr 430). Samodzielny zakład kuśnierski prowadził co najmniej od roku 1537, kiedy to na naukę zawodu zatrudnił Rozmusa, syna Garbatego Wojtka z Krakowa. Bez uprzedniej praktyki w ławie sądowej w roku 1569 został powołany do rady miejskiej, na zwolnione krzesło rajcowskie po Hieronimie Gielhornie (nr 383). Urząd rajcy sprawował przez 14 lat....

Martinus Paczoszka (Pacosska) Kupiec sukienny, syn Kaspra. Jego dziadkiem był Bartłomiej, kuśnierz i rajca (nr 392). Marcin studiował na Uniwersytecie Krakowskim (w 1600 roku). Był ławnikiem Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim w latach trzydziestych XVII wieku. W roku 1642 wszedł do rady miejskiej na miejsce po Stanisławie Chodowiczu (nr 460), co nie przyszło mu łatwo z powodu opozycyjnej przeszłości jednego z przodków. Zasiadał w radzie prawie 19 lat....

Pacussius (Pacussz) de Apprias (Aperias, Epperias) Przybysz z Preszowa, miasta we wschodniej Słowacji. Zrobił karierę w krakowskiej radzie miejskiej, jest w niej odnotowywany przez wiele lat, począwszy od 1360 roku. Postać o tyle wyróżniająca się, że przy jego imieniu po raz pierwszy w źródłach występuje określenie funkcji burmistrza — Pakosz tunc protkoconsul. Pojawiło się ono w dokumencie wystawionym w Krakowie 26 stycznia 1360 roku przez Wojtka z Siedlec,...

Ulricus Pacussii (Pacusschii) Kupiec, sukiennik, odnotowany w latach 1366—1392. Karierę w radzie miejskiej rozpoczął w 1366 roku, odnotowywany w niej był jeszcze trzykrotnie. Zdobył znaczny majątek: był właścicielem wielu nieruchomości w Krakowie i poza murami miejskimi. Swój główny dom miał przy ul. Franciszkańskiej, po sąsiedzku z domem Jana Piczczina starszego (nr 135), niedaleko, przy ul, Wiślnej, drugi dom i place budowlane. Poza murami był...

Andresa Paleczek Rajca kleparski, po którym ślad zachował się we wpisie do księgi wójtowskiej z 1652 roku, dotyczącym sporu Zofii, wdowy po rajcy Andrzeju Paleczku, z Andrzejem Brzygłosem, ławnikiem kleparskim, zapewne skoligaconym z rodziną rajcy Szymona Brzygłosa (nr 143). Ów Andrzej Brzygłos wysłał do wdowy Paleczkowej swoich chłopca i dziewczynę po zaległą należność za chmiel, a ta miast zapłaty słowy wprzód obelżywe na sławę uczciwego...

Andreas Paleczek Rajca kazimierski znany tylko z jednej sądowej noty, podobnie jak Franciszek Szydłowski (nr 315), jednak w przeciwieństwie do niego został wzmiankowany już jako rajca nieżyjący – w 1671 roku Jerzy Hirszman, mieszczanin i kupiec krakowski, wystąpił do sądu wielkorządowego przeciwko spadkobiercom po zmarłym Andrzeju Paleczku, a w sprawie uczestniczyła Zofia, wdowa po rajcy. Działał zatem wcześniej, burmistrzem był przynajmniej w roku, w którym...

Karol Paluch współzałożyciel i prezesFundacji Rozwoju Kardiochirurgii „Cor Aegrum” Z uroczystości wręczenia medalu z dyplomem 5 czerwca 2000 r. w Pałacu Wielopolskich. Karol Paluch w sali Obrad RMK oraz własnoręczny podpis uhonorowanego. Karol Paluch, ekonomista, współtwórca nowej siedziby krakowskiej Kliniki Kardiochirurgii. Urodzony 26 grudnia 1923 r. w Krempachach w powiecie nowotarskim (wówczas na Spiszu). W wojennych...

Clemens Paluch Odnotowany w 1512 roku już jako rajca zmarły. Żonaty z Małgorzatą. Niepełną dekadę później, w 1520 roku, pojawił się na rajcostwie kleparskim Wojciech Paluch (nr 52), możliwe, że syn Klemensa. Rodzina Paluchów długo przetrwała w Kleparzu – w roku 1571 jako ławnik odnotowany został Sebastian Paluch.

Albertus Paluch W latach 1516 i 1517–1518 został odnotowany na urzędzie ławnika kleparskiego, za wójtostwa Marcina Suloszowskiego (nr 40), w ławie zasiadał także w roku 1518, za wójtostwa Jana Wjanczorka (nr 47). W radzie miejskiej odnotowany w roku 1520 – wszedł do niej zapewne rok wcześniej, wtedy też winien był pełnić funkcję burmistrza. Pół wieku później, w 1571 roku, w ławie miejskiej Kleparza zasiadał Sebastian...

Nicolaus Panag Rajca reprezentujący w radzie miejskiej kazimierzan, odnotowany wcześniej w latach 1432 i 1433 jako ławnik. W pierwszej z tych kadencji ławniczych potwierdzał sprzedaż przez Stanisława Swiebodę starszego (nr 124) i jego żonę Stachnę domu narożnego przy ul. Krakowskiej w Kazimierzu, przylegającego do domu Stanisława Śliwosza, na rzecz wikariuszy kościoła katedralnego w Krakowie W 1433 roku pod przewodnictwem ówczesnego wójta kazimierskiego Jakuba...

Iohannes Pancer (Panczir) Mieszczanin krakowski, odnotowany w księgach miejskich w latach 1366-1378. Dwukrotnie został wymieniony jako rajca krakowski, w latach 1373 i 1378. Podczas swojej pierwszej kadencji, działając wraz z Mikołajem Beme (nr 93) i Jerzym Czeynem (nr 94), w imieniu rajców miasta Krakowa i „całej społeczności” przekazał kram sukienniczy Gotfryda i połowę domu położonego przy ul. Grodzkiej niejakiemu Jakubowi Pecie. Wraz z żoną Elżbietą...

Urzędnik galicyjski, w okresie Rzeczypospolitej Krakowskiej referendarz Senatu Rządzącego, autor przygotowanego w 1838 roku projektu ulepszenia obrony przeciwpożarowej, przyjętego w 1840 roku jako prawo o „urządzeniach ogniowych”. Po przywróceniu przez Austriaków Rady Miejskiej uzyskał, wraz dwoma innymi kandydatami, jej rekomendację na urząd wiceprezesa Rady. Gubernator Galicji Wacław Zalewski zatwierdził jego osobę. Paprocki był zastępcą prezesa Rady...