A+ A A-
Tom:
strona:

Piotr Czarny starszy

rajca 1427, 1428, 1431, 1432, 1441, 1454
burmistrz 1427, 1428, 1431, 1432, 1441, 1454

Petrus Niger (Czarni) textor, lanifex

Tkacz kazimierski, udział we władzach swego miasta rozpoczął od ławy miejskiej – ławnikiem był w latach 1424, 1425 i 1426, za kadencji wójtowskiej Wojciecha Liska (nr 82). Jest zbiegiem okoliczności, że w roku 1425 jego imiennik, Piotr Czarny, był ławnikiem w Kleparzu – zapewne nic ich nie łączyło, ale wiedzieć o sobie powinni, bo władze w obrębie „trójmiasta” miały ze sobą bieżące kontakty. W tym właśnie roku Piotr Czarny starszy jako ławnik wraz z wójtem i innymi ławnikami potwierdzili, że Małgorzata Bohemus-Czech, wdowa po rajcy Mikołaju (nr 63), poczyniła zapisy na rzecz kościołów i klasztorów w Krakowie i Kazimierzu. Do rady miejskiej Piotr został wybrany bezpośrednio z ławy miejskiej w 1427 roku – do roku 1454 włącznie w radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał sześciokrotnie. W roku 1441 brał udział w poświadczaniu na prośbę Piotra, przeora klasztoru oo. Augustianów przy kościele św. Katarzyny w Kazimierzu, że Kilian, mieszczanin kazimierski, wraz z żoną Jadwigą zapisali w testamencie konwentowi łan pola i łąkę z przynależnościami, położone w Czyżowej obok dóbr klasztornych. Brał udział w 1454 roku w zatwierdzaniu przez radę miejską statutu cechu tkaczy kazimierskich. Piotr Czarny był właścicielem domu zakupionego w 1412 roku od Teodoryka, być może identycznego z sukiennikiem – rajcą (nr 61); dom ten położony był koło domu Brennera, być może rajcy Macieja (nr 69). Z kolei w roku 1420 kupił od Jana Meysnera dom położony przy ul. Sukienniczej, w sąsiedztwie także Brennera, już bez wątpliwości tożsamego z rajcą Maciejem. Był też właścicielem domu na przedmieściu, koło cegielni nad Wisłą; sprzedał go w 1423 roku Mikołajowi Venceslai i Elżbiecie, jego córce. W roku 1454 odkupił od Andrzeja Garbka prawo do ogrodu na Blechu, z obowiązkiem wpłacania czynszu rocznego w wysokości 1 grzywny do kazimierskiej kasy miejskiej i dodatkowego świadczenia pieniężnego na rzecz kościoła św. Stanisława na Skałce; rajcy zatwierdzili tę transakcję, a swojemu koledze z rady dodali prawo do kawałka zarośli nad Wisłą, w sąsiedztwie ogrodu. Piotr Czarny żonaty był z Małgorzatą, mieli syna Klemensa. W roku 1469 roku, już po śmierci Piotra, Klemens Czarny (Niger) z matką sprzedali ogród na Blechu i zarośla nad brzegiem Wisły Piotrowi Lange, obywatelowi krakowskiemu, pod warunkiem płacenia rocznie rajcom kazimierskim i kościołowi św. Stanisława na Skałce po 1 grzywnie.

Dokument wydany w 1425 roku w Kazimierzu, w którym wójt i ławnicy kazimierscy, wśród nich Piotr Czarny starszy,
stwierdzili, że Małgorzata Bohemus-Czech poczyniła różne zapisy na rzecz kościołów oraz klasztorów w Krakowie i Kazimierzu;
przy dokumencie na pergaminowym pasku pieczęć ławnicza kazimierska – oraz zbliżenie pieczęci i zapisu imienia
(Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 182)
Dokument wydany w 1425 roku w Kazimierzu, w którym wójt i ławnicy kazimierscy, wśród nich Piotr Czarny starszy, stwierdzili, że Małgorzata Bohemus-Czech poczyniła różne zapisy na rzecz kościołów oraz klasztorów w Krakowie i Kazimierzu; przy dokumencie na pergaminowym pasku pieczęć ławnicza kazimierska – oraz zbliżenie pieczęci i zapisu imienia (Archiwum Narodowe w Krakowie, sygn. perg. 182)
Archiwum Narodowe w Krakowie
Urząd Miasta
Bbilioteka Jagielońska
Zarządzaj ustawieniami dotyczącymi prywatności