Martinus Spinth (Szpunt) braesator
Piwowar kazimierski, słodownik. Być może wnuk rajcy Mikołaja Spuntha (nr 167) i syn rajcy Stanisława Spuntha (nr 187) – byłoby to trzecie pokolenie Spunthów na kazimierskim krześle radzieckim. Marcin został odnotowany w ławie miejskiej w latach 1544–1547, 1550–1553 i 1555. Jako ławnik brał udział w 1553 roku w zawieraniu układu z gminą żydowską w sprawie poszerzenia jej siedliska. W roku 1556 otrzymał nominację do rady miejskiej, zasiadał w niej co najmniej do 1566 roku, w tym czasie wybrany był do rady urzędującej czterokrotnie. W roku 1566 wraz z Janem Mrowińskim Płoczywłosem (nr 226) występował w imieniu władz miasta w sprawie nadużywania herbu miejskiego przez cechy, co Zygmunt August ukrócił swoim rozporządzeniem. W tym samym roku Marcin Spunth otrzymał od rady miejskiej w wieczną i dziedziczną dzierżawę jatkę solną z prawem sprowadzania i sprzedaży soli wielickiej. Był właścicielem kamienicy położonej we wschodniej pierzei ul. Krakowskiej, pod dzisiejszym numerem 28. Miał córkę Annę, wydaną za Jana Ruskiego (nr 229), przyszłego rajcę kazimierskiego.
