Gabriel sartor Krawiec kazimierski, na urzędach miejskich zasiadał przez ćwierć wieku. Poświadczony w ławie miejskiej w latach 1552 i 1553, w tym ostatnim roku z jej ramienia uczestniczył w przygotowaniu układu z gminą żydowską w sprawie poszerzenia granic miasta żydowskiego. W roku 1555 uzyskał godność rajcy kazimierskiego. Rajcą był przez dwadzieścia jeden lat, w tym czasie uzyskał dziesięciokrotnie nominację do rady urzędującej-burmistrzowskiej. Byli wraz z rajcą Janem Mrowińskim Płoczywłosem (nr 226) reprezentantami rady miejskiej w toczonym w 1567 roku sporze z ławnikiem Aleksym Rabką, prawdopodobnie synem rajcy Jana Rabki (nr 195), skarżącym radę o prowadzenie agitacji przeciwko jego kandydaturze w wyborach (nominacjach) do rady miejskiej (kandydatury na zwolnione w radzie miejsca wybierali rajcy, ale nowych rajców mianował w oparciu o tę prezentację wielkorządca krakowski) – mocą rozstrzygnięcia Zygmunta Augusta pełnomocnicy rady sprawę wygrali. W 1570 roku rada miejska, porządkująca gruntową własność miejską, wezwała Gabriela krawca, aby wraz z kilkoma innymi osobami od dzisiejszego dnia do dwu niedziel to, co trzymają gruntu mieszczańskiego, wolno miastu puścili. Zmarł w 1577 lub 1578 roku, na zwolnione po jego śmierci miejsce w radzie miejskiej nominację uzyskał w 1579 roku (w latach 1577 i 1578 wyborów do rady nie było) Marcin Gizowski (nr 249).
