Stanisłaus Sandomirczyk alias Haller (Hallar, Halar, Haliar)
Kleparzanin, prawdopodobnie rzeźnik, wnioskując z przydomka z rodziny wywodzącej się z Sandomierza; początkowo przydomka Sandomierczyk używał jako jedynego, później z dodaniem alias Haller, w końcu Haller zyskało pozycję pierwszą. Równolegle w Krakowie żyła rodzina Hallerów, która wydała dwóch rajców krakowskich, Jana i Stefana. Rodzina ta przybyła jednak z Frankonii, brak jest podstaw do wiązania z nimi Hallerów kleparskich. Stanisław Haller został odnotowany w kleparskiej ławie sądowej w latach 1555 i 1557. Jako rajca stary wzmiankowany w latach 1574, 1576, 1578. Z tym ławniczym stażem powołany został w 1557 roku w skład rady miejskiej, w której zasiadał do roku 1579. W okresie tym jedenastokrotnie uzyskiwał nominację do rady urzędującej-burmistrzowskiej. W roku 1559 otrzymał od króla Zygmunta Augusta w darowiźnie grunt na wybudowanie jatki rzeźniczej na rynku kleparskim. Żonaty z Agnieszką Mikulczówną, która zmarła w 1571 roku – pozostał po niej pośmiertny spis inwentarza. Stanisław Haller powtórnie się ożenił – z Małgorzatą. Zmarł w 1579 roku, wdowa sporządziła w tym samym roku pośmiertny spis inwentarza, w którym wyliczyła między innymi sygnet złoty z kamieniem, kamizelę z adamaszku, serdaczek brzuszkami królikowymi podszyty, kołpaczek aksamitny, a z innej dziedziny zbroję i rusznicę z puzdrem.
