|
srebrny medal oznaczony numerem 7 przyznany 8 stycznia 1997 roku |
…w uznaniu szczególnych zasług dla Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa… (z uchwały Rady Miasta Krakowa nr LXVIII/674/97) |
Karl Dedecius
niemiecki tłumacz i popularyzator literatury polskiej
Z uroczystości wręczenia medalu i dyplomu 30 kwietnia 1997 r. w Pałacu Wielopolskich. Karl Dedecius w sali Obrad RMK oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Karl Dedecius, niemiecki tłumacz i publicysta, propagator literatury polskiej i rosyjskiej. Urodzony 20 maja 1921 r. w Łodzi w rodzinie niemieckiej. W rodzinnym mieście ukończył gimnazjum. Po wybuchu wojny wcielony do Wehrmachtu, w 1942 r. pod Stalingradem wzięty do rosyjskiej niewoli, zwolniony w 1950 r. W 1952 r. osiadł we Frankfurcie nad Menem, pracował w towarzystwie ubezpieczeniowym. W 1959 r. zadebiutował jako tłumacz, czemu poświęcił dalszą aktywność zawodową. W 1980 r. został założycielem i na 20 następnych lat dyrektorem Niemieckiego Instytutu Kultury Polskiej w Darmstadcie. Utrzymywał trwałe kontakty z krakowskim środowiskiem twórczym, w 1991 r. zainicjował utworzenie Akademii Europejskiej zlokalizowanej w Willi Decjusza – ideę realizowało powołane w 1995 r. Stowarzyszenie Willa Decjusza, od 2019 r. kontynuuje je Instytut Kultury Willa Decjusza. Doktor h.c. Uniwersytetu Jagiellońskiego i innych uczelni. Odznaczony m.in. Orderem Orła Białego i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Zmarł 26 lutego 2016 r. we Frankfurcie nad Menem; pochowany na tamtejszym cmentarzu Südfriedhof.
Srebrny medal nr 7 przyznany uchwałą Rady Miasta Krakowa nr LXVIII/674/97 podjętą 8 stycznia 1997 r., gdy urząd prezydenta miasta pełnił Józef Lassota, a Radzie przewodniczył Stanisław Handzlik. Wręczenie medalu z dyplomem nastąpiło 30 kwietnia 1997 r. podczas uroczystej sesji Rady Miasta Krakowa w sali Obrad RMK w Pałacu Wielopolskich w Krakowie, co uwieczniono w Księdze Medalu „Cracoviae Merenti”.
Gratulacje od prezydenta miasta, akt wpisu do Księgi Medalu „Cracoviae Merenti”, reprodukcja wpisu oraz laureat z Wisławą Szymborską (za kilka miesięcy honorową obywatelką Krakowa).
