Iohannes
Po ojcu Henryku starszym (nr 7) wójt dziedziny Krakowa wespół z braćmi Albertem (nr 8) i Henrykiem młodszym (nr 10). W tej roli i w tym powiązaniu rodzinnym odnotowany w źródłach tylko jeden raz: na dokumencie kasztelana Wierzbięty z roku 1299, gdzie występuje jako świadek, działający wraz Z bratem Albertem. Znamienne, że nie pojawia się już przy ważnym akcie — przywileju dla wójtów krakowskich, wystawianym przez Władysława Łokietka w 1306 roku na ręce braci Alberta i Henryka młodszego. Oznacza to, że Jan wcześniej albo zmarł, albo przekazał braciom wójtostwo i opuścił Kraków. W literaturze bywa on również utożsamiany z innymi osobami o imieniu Jan, występującymi w źródłach jako wójtowie krakowscy, w tym z wójtem krakowskim Jaśkiem, działającym w latach 1289-1290. Nie ma jednak podstaw do uznawania identyczności tych osób (w wypadku Jaśka mamy bowiem do czynienia z funkcją wójta sądowego, pełniącego wyłącznie funkcje sądownicze i niebędącego dziedzicznym właścicielem wójtostwa i jego dochodów, mogącego co najwyżej działać w zastępstwie wójta dziedzicznego - a wójtem dziedzicznym był Jan, więc o tożsamości tych osób nie może być mowy).
