Jacobus de Curia (vom Hofe)
Kupiec, posługujący się przydomkiem de Curia, prawdopodobnie oznaczającym bliżej nieokreśloną miejscowość, z której pochodził i przybył osobiście lub wcześniej przybyła jego rodzina. Odnotowany w księgach miejskich w latach 1371—1396. Pełnił urząd ławnika w 1371 roku, w roku 1379 pojawił się po raz pierwszy w radzie miejskiej. Powtórnie odnotowany w radzie w 1393 roku. Jeszcze przed wejściem do rady Jakub pełnił rolę sędziego polubownego — w 1373 roku doprowadził do porozumienia w sporze między rajcą Janem Petermanem z Sącza (nr 85) a dziećmi zmarłego Willusza. Nabył w 1372 roku domy położone obok siebie przy ul. Wiślnej, których poprzednimi właścicielami byli Andrzej i Mikołaj z Kolonii oraz przyszły rajca Mikołaj żupnik (nr 100). Był też właścicielem domu w pobliżu ul. Grodzkiej, który w 1396 roku sprzedał mieszczaninowi zwanemu Climenti. Gdy zmarł rajca Tyczko Snelle (nr 51), Jakub de Curia był prawnym opiekunem wdowy po nim, Gertrudy.
