Gabryel Ochocki
Lekarz, profesor medycyny na Uniwersytecie Krakowskim, syn rektora Uniwersytetu i wieloletniego rajcy Gabriela Ochockiego (nr 491) i Barbary z Bryknerów. Należał do mieszczańskiej rodziny o mocnej pozycji w mieście, w której karierę łączono regularnie ze zdobyciem dobrego wykształcenia. W roku 1651 rozpoczął studia w Krakowie, w 1664 roku promował się w Padwie na doktora medycyny. Po powrocie do kraju objął po ojcu wykłady na Wydziale Lekarskim. Do rady miejskiej został powołany w roku 1674 przez wojewodę krakowskiego Aleksandra Lubomirskiego, zajął w niej miejsce po swoim zmarłym ojcu. Był rajcą przez nieco ponad 8 lat, w tym czasie trzykrotnie wchodził w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Nie był zbyt aktywnym racją. Po ojcu odziedziczył duży majątek. Dokupił wieś Strzelce w powiecie proszowskim. Ożenił się z Anną, córką doktora praw i rajcy Stanisława Spinka (nr 493). Miał trzech synów: Gabriela, początkowo związanego z Uniwersytetem, a potem oddanego karierze kościelnej, Jana, który we włoskiej Sapienzie uzyskał tytuł doktora praw, oraz Mikołaja, który prawdopodobnie nie ukończył studiów medycznych, a roku 1704 objął altarię Bożego Ciała w kościele Mariackim. Gabriel Ochocki zmarł 22 lipca 1682 roku. Jego miejsce w radzie zajął Marek Antoni Federici (nr 553).
