Bernhardus Fochs (Ffox)
Pierwszy z trzech zasiadających w radzie miejskiej Foxów – kazimierzan o dawnym, prawdopodobnie szkockim rodowodzie. Odnotowany w ławie miejskiej w latach 1498–1499 i 1503–1507. Urząd wójtowski sprawował w roku 1501 oraz – już za rajcostwa – w 1516 roku. W radzie miejskiej zasiadał w roku 1509 – wtedy to przyjmował nowy statut cechu garncarzy. Rajcą urzędującym był także w latach 1510 i 1519. W tym ostatnim oskarżony został wraz z trzynastoma innymi przedstawicielami władz kazimierskich o osądzenie i stracenie trzech szlachciców. Został aresztowany, zwolniony za poręczeniem, a w roku 1520 sądzony przed sądem królewskim. Był jednym ze szczęśliwców, na których nie nałożono kary – karę śmierci wykonano natomiast na Pawle Szelągu (nr 162), Stanisławie Sieczce (nr 184) i Stanisławie Kawce (nr 185). Niebawem w radzie miejskiej zasiedli Jerzy Fox (nr 204) i Stanisław Fox (nr 214). Zestawiając czas działalności rajcy Bernarda i rajcy Jerzego, nie można wykluczyć, że byli to ojciec i syn. Także później Foxowie byli aktywni: w 1627 roku ławnikiem był Mikołaj Fox, równolegle działał Bernard Fox, kupiec korzenny zmarły w 1635 roku.
