Adamus Golab
Mydlarz stradomski, reprezentant przedmieścia we władzach miejskich. Kronikarz Marcin Goliński uznał za zastosowane podkreślić: Niemiec. Poświadczony w ławie miejskiej w roku 1618 – wtedy to był wykonawcą testamentu rajcy Walentego Jakubowicza (nr 271). W latach 1620–1625 rokrocznie powierzano mu urząd wójta stradomskiego. Do rady miejskiej uzyskał powołanie w roku 1627. Rajcą był przez prawie czternaście lat, jednak w radzie urzędującej jednoznacznie został poświadczony tylko w latach 1627 i 1636 – podobnie jak w przypadku innych rajców stradomskich nie wyklucza to udziału w radach urzędujących powoływanych w innych latach, bowiem pisarze miejscy, odnotowując elekcje w księgach kazimierskich, często pomijali rajców stradomskich, księgi stradomskie zaś (poza jedną wójtowską z lat 1432–1462) nie zachowały się w ogóle. W 1629 roku Adam Gołąb wraz z rajcą Maciejem Gorzelskim (nr 283) pozywał wykonawców testamentu zmarłego rajcy Jerzego Bystrowskiego (nr 280) z roszczeniem do spadku. Był właścicielem dwóch kamienic położonych obok siebie przy ul. Stradomskiej – później przeszły one w ręce Rhema, aby w okresie najazdu szwedzkiego popaść w ruinę (po przebudowach jest to aktualnie jedna kamienica pod numerem 17). Ożenił się z Magdaleną, córką Piotra Grzybowskiego, mieszczanina kazimierskiego. Z żoną zawarł umowę o przeżycie, zabezpieczającą spadkobranie na zasadzie sukcesji uniwersalnej. Uhonorował ten układ w testamencie z 1640 roku, podtrzymał w nim także rok wcześniej zapisaną kwotę 200 złotych dla szpitala św. Leonarda za murami kazimierskimi, zabezpieczoną na swojej kamienicy. Zmarł w roku 1640, pochowany został w farnym dla Stradomia kościele Wszystkich Świętych w Krakowie. Na jego miejsce do rady jako reprezentanta Stradomia nominowano w 1641 roku Andrzeja Jasowskiego (nr 295).
