Sigismundus Guteter
Kupiec, mieszczanin, kalwin, syn Stanisława, ławnika, wnuk rajcy Pankracego (nr 326). Kształcił się za granicą (Strasburg, Paryż, Padwa) i w Krakowie, był doktorem obojga praw. Został nobilitowany w roku 1543. W latach 1567–1569 był ławnikiem. W roku 1570 wszedł do rady miejskiej – na miejsce po Grzegorzu Sznicerze (nr 362). Do rady urzędującej powoływano go kilkakrotnie, pełnił wówczas w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Regulował sprawy handlu ulicznego, tworzył system kontroli czynszów miejskich i zadłużenia miasta. W latach 1573–1578 był lonerem, a w roku 1590 poborcą groszowego. Reprezentował Kraków przy podpisaniu konfederacji warszawskiej w 1573 roku, w latach 1572 i 1573 posłował z ramienia miasta na sejmiki. Odpowiadał za stan obronny pierwszej wieży od bramy Szewskiej bronionej przez czerwonych garbarzy i drugiej, którą obstawiali bednarze. Poza radą zajmował się handlem (między innymi winem), należało do niego również gwarectwo sztolni Ponikowskiej. Po ojcu odziedziczył kamienicę przy ul. Floriańskiej, do niego też należały ogród i gospodarstwo rybne za bramą Mikołajską. Od roku 1570 przez 16 lat był starszym zboru ewangelickiego. Razem z bratem Piotrem w imieniu swojej gminy wyznaniowej kupili w tymże roku dom przy ul. św. Jana, zwany Brogiem. Zygmunt żenił się dwukrotnie. Pierwszą jego żoną (od 1570 roku) była Małgorzata, córka rajcy Erazma Aichlera (nr 375) i Małgorzaty Tanigelówny. Drugi raz ożenił się w roku 1576 z Elżbietą Schilling. Zmarł jednak jako wdowiec, zostawiając syna Fryderyka i małą córkę Halszkę.
