Stanislaus Rożanka (Rozanka)
Lekarz, humanista, kalwin, świecki senior zboru. Urodził się około roku 1520 w Kleparzu w rodzinie mieszczańskiej. Jego ojcem był Marcin. Miał rodzeństwo, między innymi braci Jana kuśnierza i Walentego doktora. Studiował krótko na Uniwersytecie Krakowskim, poza tym w Padwie, gdzie spędził trzy lata (1553–1556) i uzyskał dyplom doktorski z medycyny. Przypuszcza się, że tam prawdopodobnie nawiązał znajomość z Janem Kochanowskim. Przyjęty na dwór przez kasztelana Jana Tarnowskiego, był najpierw jego pisarzem, a następnie medykiem. Nie zasiadał w ławie miejskiej. Nominację do rady uzyskał w roku 1570 – na miejsce po Bartłomieju Szembeku (nr 376) – i w tym też roku był rajcą urzędującym pełniącym funkcję burmistrza. Dzięki intratnej praktyce lekarskiej, prowadzonej także poza domem Tarnowskiego i jego rodziny, spadkowi po ojcu (między innymi kamienicy przy ul. Floriańskiej 36) oraz małżeństwu (dzięki któremu przejął kamienicę przy ul. Szpitalnej) zgromadził znaczny majątek. Ożenił się w 1561 roku z Brygidą, córką rajcy Wojciecha Krainy (nr 337). Kupił i rozbudował dom położony przy Rynku, obok kamienicy „Pod Baranami” (obecnie nr 27B; jego syn sprzedał ją potem braciom Cellarim). Był aktywnym zwolennikiem jednoczenia się ruchów protestanckich, uczestnikiem synodu różnowierców w Sandomierzu w 1570 roku. Z sukcesem zabiegał o nabycie na rzecz zboru kalwińskiego kamienicy przy ul. św. Jana, z przeznaczeniem zarówno dla kalwinów, jak i luteran. Zmarł w styczniu 1572 roku na skutek panującej w mieście zarazy. Pozostawił po sobie syna Andrzeja i córkę Annę.
