A+ A A-
Tom:
strona:

Tyczko Snelle

Rajca 1345
Rajca 1362 - 1363
Rajca 1366
Burmistrz 1345
Burmistrz 1362 - 1363
Burmistrz 1366

Ticzco dictus Snel, Ticzo

Mieszczanin nazywany starszym, w odróżnieniu od syna siostry o tym samym imieniu. Żonaty z Gertrudą, córką poważanego i majętnego rajcy Mikołaja Rusina (nr 22) i Heleny, córki zasłużonego rajcy Mikołaja z Zawichostu (nr 15). Mieli córkę Elżbietę, której majątek zapisały pozostająca w panieństwie ciotka Anna, siostra Gertrudy, oraz Osanna, bratanica Gertrudy. W ten sposób dobra Rusinów przeszły w ręce Snellów, a po ślubie Elżbiety ze Stanisławem ważnikiem weszły do kolejnej rodziny. W 1323 roku od Arnolda kramarza Tyczko nabył połowę kramu, a w roku 1328 od Tilii, odnotowanej jako „stara kamieniarzowa”, dworzyszcze przy ul. Brackiej. Z kolei w roku 1332 nabył od Jana, syna Arnolda Sunpristera, kram sukienny, na co wyraziła zgodę żona Jana. Ubiegał się z Ulrykiem Pakoszem (nr 82) o prawo do posiadłości położonych przed bramą Szewską, ale spór przegrał. W 1345 roku Henko Schelczen sprzedał mu jatkę mięsną, wycenioną na 114 grzywien groszy i 9 skojców. Tyczko miał też dom przy ul. Wiślnej. W 1344 roku oddał Tyczkowi Snellemu młodszemu (synowi siostry) połowę swoich dóbr. Ostatni zapis o jego osobie w księgach miejskich pochodzi z 1375 roku.

Z „Najstarszej księgi” strona 164 z wpisem z 1344 roku, stwierdzającym, że Tyczko Snelle starszy
oddał połowę swoich dóbr siostrzeńcowi, Tyczkowi Snellemu młodszemu – oraz powiększenie zapisu imienia
(Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 164)
Z „Najstarszej księgi” strona 164 z wpisem z 1344 roku, stwierdzającym, że Tyczko Snelle starszy oddał połowę swoich dóbr siostrzeńcowi, Tyczkowi Snellemu młodszemu – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 1, s. 164)
Archiwum Narodowe w Krakowie
Urząd Miasta
Bbilioteka Jagielońska
Zarządzaj ustawieniami dotyczącymi prywatności