Stanislaus Siemianin
Kupiec, syn Marcina, ławnika Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, brat Łucji, żony rajcy Jana Konopnickiego (nr 343). Posługiwał się gmerkiem mieszczańskim z godłem w kształcie litery N wpisanej w krzyż. Nie uczestniczył w pracach ławy miejskiej. W roku 1536 otrzymał nominację do rady, w której zasiadał przez ponad dziewięć lat. Rajcą urzędującym był tylko w pierwszym roku sprawowania godności rajcowskiej – wtedy też w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Pozycję w mieście zawdzięczał szwagrowi Janowi Konopnickiemu, z którym działał w spółce handlowej (byli dostawcami między innymi adamaszku i atłasu na dwór królewski), jak też ożenkowi z Urszulą, córką rajcy Pawła Kaufmana (nr 309), wdową po rajcy Michale Bogaczu (nr 340). Poręczał za Stanisława Kaczura Rudzkiego z Rudy przy jego przyjęciu w 1534 roku do prawa miejskiego. W roku 1535 odpierał zarzuty w sprawie przepędzenia 100 wołów za królewskim przyzwoleniem, jednak bez opłacenia myta. Oprócz handlu prowadził także dochodowe dzierżawy ziemskie. Był właścicielem domu położonego przy Rynku (obecnie nr 19). W roku 1544 zrezygnował z urzędu rajcowskiego i prawdopodobnie w nadziei na uzyskanie nobilitacji przeniósł się do Woli Radłowskiej pod Tarnowem, pozostawiając w Krakowie córkę Katarzynę, wydaną za rajcę Kaspra Bera (nr 301).
