Stanislaus Spinek
Doktor filozofii i obojga praw, urodzony około 1600 roku w rodzinie gwarków i rajców olkuskich, syn Hieronima i Anny Wochówny. Magisterium artium uzyskał na Uniwersytecie Krakowskim w 1620 roku, a następnie zdobył wykształcenie prawnicze uwieńczone stopniem doktora obojga praw. Do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty w roku 1637. Karierę zawodową rozpoczął jako pisarz konsystorza krakowskiego w czasach oficjałatu Erazma Kretkowskiego, zyskując sobie opinię biegłego jurysty. Nosił się z zamiarem wstąpienia do jezuitów, na dalszych jego losach zaważyła jednak decyzja wojewody krakowskiego Jana Tęczyńskiego z maja 1637 roku, powołująca go do rady miejskiej na miejsce po zmarłym rajcy Krzysztofie Słowikowskim (nr 465). W ciągu ponad 30 lat zasiadania w radzie dziewięciokrotnie był powołany do rady urzędującej i pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. Podczas okupacji Krakowa przez Szwedów w 1655 roku opierał się wraz z częścią rady miejskiej wypłaceniu kontrybucji, ostatecznie oddał 1500 złotych polskich okupu z kamienicy. Inwestował w górnictwo, systematycznie powiększał swoje udziały w olkuskiej sztolni Ponikowskiej. Zajmował się też handlem, głównie ołowiem i żelazem. Miał kamienicę przy ul. Floriańskiej (nr 7). Ożenił się dwa razy: w 1637 roku z Jadwigą, córką Krzysztofa Naymanowica (nr 473), a po 1649 roku z Cecylią, córką Andrzeja Bełzy (nr 484). Miał trzech synów, w tym Stanisława, magistra artium na Uniwersytecie Krakowskim, oraz córkę Annę, żonę Gabriela Ochockiego młodszego II (nr 542). Zmarł przed 30 lipca 1669 roku, wykonawcą jego testamentu był Gabriel Ochocki młodszy I (nr 491). Jego miejsce w radzie zajął Jan Zaleski (nr 536).
