Petrus Salomonis
Kupiec i bankier, pieczętujący się herbem Łabędź (szlachectwo nadał jego przodkowi Władysław Jagiełło). Syn Salomona ze Swoszowic, poległego pod Grotnikami w 1439 roku, wnuk Hanula, niemieckiego kupca z Rygi, namiestnika wileńskiego, przybyłego do Krakowa wraz z Władysławem Jagiełłą. Pisał się z Ogrodzieńca, także z Benedyktowie (dzisiejsze Bieńkowice). Po studiach na Uniwersytecie Krakowskim szybko wszedł do elity władzy miejskiej, w 1479 roku zasiadł na ponad 35 lat w radzie miejskiej, stając się z czasem, obok Seweryna Bethmana (nr 282), najbardziej wpływowym rajcą. Wielokrotnie wybierany do rady urzędującej, pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W tej roli w 1487 roku wraz ze Stanisławem Przedborem (nr 284) i Janem Wiewiórką (nr 294) przyjmował zeznanie testamentowe niejakiego Mikołaja. Był rajcą urzędującym w 1489 roku, gdy zakończono prace nad budową nowego ołtarza w kościele Mariackim. Przewodniczył sądowi burgrabskiemu w Garbarach, wiele razy reprezentował Kraków na sejmach koronnych, bywał wyznaczany do królewskich sądów komisarskich. Po 1507 roku wszedł do rady skarbowej miasta. W uznaniu zasług rajcy nadali jego synowi Janowi altarię w kościele Mariackim, a samemu Piotrowi i jego zięciowi Pawłowi Kaufmanowi (nr 309) kaplicę pod dzwonnicą w tym kościele. Interesy prowadził początkowo wspólnie z bratem Imbramem. Angażował się w górnictwo i hutnictwo olkuskie. Był„królewskim bankierem" — udzielał wysokich pożyczek lub ręczył za długi Kazimierza i Aleksandra Jagiellończyków oraz Zygmunta Starego. Kapitały lokował w nieruchomościach. Posiadał klucz ogrodzieniecki z zamkiem, miastem i 11 wsiami, wykupił dobra królewskie Rakowice. U schyłku XV wieku posiadał w Krakowie 12 domów, sam mieszkał w Rynku (późniejszy Pałac Spiski) i przy ul. Szpitalnej, łaźnię, bogate kramy, ogrody za murami. Ożenił się z Małgorzatą z Bemów, miał dwóch synów i trzy córki, z których Katarzyna została żoną Pawła Kaufmana. Zmarł 25 grudnia 1515 roku, pochowano go w kościele Mariackim, dla którego za życia uczynił wiele fundacji. Odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
