Nicolaus Salcz
Mieszczanin krakowski, odnotowany w latach 1440—1473. Przez prawie 30 lat piastował urzędy miejskie. Wyjątkowo długo, w porównaniu z innymi przyszłymi rajcami, zajmował urząd ławnika sądowego - nieprzerwanie od 1440 do 1457 roku. Bezpośrednio po zakończeniu kariery w ławie sądowej, uzyskał w 1458 roku nominację do rady miejskiej, w której był odnotowywany do roku 1468 włącznie. W tym czasie powoływano go do rady urzędującej, gdzie pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza - w 1458 roku jako burmistrz wraz z rajcą Tomaszem Zarwechterem (nr 231) odebrał od Mikołaja Szobelga jego zeznanie testamentowe. W tym samym roku, lecz już w czasie kadencji burmistrzowskiej Tomasza Zarwechtera, jako rajca przymował zeznanie testamentowe składane przez Jana ludwisarza, a wraz z rajcą Konradem Langiem (nr 230) odbierali ostatnią wolę Urszuli, córki zmarłego rajcy Jerzego Schwarcza (nr 184). Rok później Mikołaj jako rajca udzielał zgody nowo wybranemu rajcy Mikołajowi Dietrichowi (nr 246) na doprowadzenie wody z wodociągu miejskiego do swojego domu, na szczegółowo określonych warunkach.
