Nicolaus Stanisławo
Kupiec sukienny, przybyły do Krakowa z Krosna. Na urzędach miejskich spędził prawie 35 lat. W ławie miejskiej zasiadał w latach 1509-1513. Bezpośrednio po ostatniej kadencji na urzędzie ławnika sądowego został mianowany w 1514 roku rajcą krakowskim. W radzie zasiadał do roku 1543 włącznie, w tym czasie dziewięć razy jako rajca urzędujący pełnił w przypadającym nań czasie funkcję burmistrza. W tej roli w roku 1515 przyjmował zeznanie testamentowe rajcy Piotra Salomona (nr 288). W roku 1519 Mikołaj rozpatrywał wraz z rajcami Janem Zimmermanem (nr 327) i Melchiorem Weiglem (nr 321) spór o mur graniczny między sąsiadującymi domami złotnika Bernarda i wójta krakowskiego Kaspra. W radzie zajmował się sprawami finansowymi, w roku 1537 pełnił funkcję lonera. W latach 1518—1528 był poborcą szosu. Od roku 1541 dożywotnio dzierżawił Wagę Mniejszą. Był także w latach 1531-1542 prowizorem szpitala scholarów — pełniąc tę funkcję, pozyskał jatkę od Stanisława Jasiowicza, w imieniu którego działał przyszły rajca Andrzej Marstella (nr 379). Sprawował godność seniora Bractwa kościoła Panny Marii. Mikołaj żonaty był z Barbarą, wdową po Janie Helbingu, córką Franciszka Hallera, pisarza miejskiego. Zmarł w roku 1543, pozostawiając dwóch synów: Stanisława i Józefa, duchownego, oraz dwie córki: Jadwigę i Barbarę.
