Joannes Morstein (Morstin, Mornsteyn, Mornstinn)
Kupiec, przedstawiciel znamienitej rodziny Morsztynów pieczętującej się herbem Leliwa od nobilitacji w 1492 roku. Urodzony w roku 1481 w Krakowie, syn rajcyjerzego (nr 287) i Agnieszki z Langów. W 1496 roku uzyskał na Uniwersytecie Krakowskim stopień bakałarza. W latach 1514-1515 zasiadał w ławie miejskiej. W roku 1516 uzyskał nominację do rady miejskiej. Zasiadał w niej blisko 26 lat, do 1541 roku włącznie. Był aktywnym rajcą, do burmistrzowskiej rady urzędującej, której członkowie pełnili w ustalonej kolejności funkcję burmistrza, był powoływany 16 razy. W roku 1526 uczestniczył w uchwalaniu sposobu zwoływania posiedzeń rady, rok później w przyjmowaniu regulaminu powoływania i wynagradzania pisarzy miejskich, w 1528 roku brał udział w podejmowaniu uchwał dotyczących obowiązku dochowania tajemnicy obrad rady oraz zakazu zawierania przez mieszczan krakowskich spółek z obcymi kupcami. Spierał się z radą w sprawie złamania przez nią przepisu zabraniającego kobietom wychodzenia za mąż bez wiedzy i zgody krewnych i przyjaciół. W 1533 roku opowiedział się za tym, aby dla dodania powagi burmistrzom towarzyszyli im czterej halabardnicy. Należał do tej części rady, która optowała za utrzymaniem języka niemieckiego w kazaniach wygłaszanych w kościele Mariackim. Posłował w imieniu miasta na sejmy piotrkowskie w latach 1524, 1531 i 1533. W latach 1519-1528 był poborcą podatku szosowego. Od roku 1540 sprawował funkcję prowizora domu mansjonarzy kościoła Mariackiego. Dzierżawił od miasta wsie Grzegórzki i Dąbie, a od opatów tynieckich Opatkowice. Miał dom w Rynku, był też właścicielem folwarku Piaski nad Prądnikiem. Ożenił się z Urszulą. Zmarł w Krakowie w 1541 roku, pozostawiając synów: Jerzego, ławnika, i Jana, rajcę (nr 385), oraz trzy córki: Urszulę, Zofię i Magdalenę.
