Nicolaus Seraphin (de Barwald)
Mieszczanin krakowski, żupnik krakowski, miecznik królewski. Pochodził z Barwałdu, wywodził się z rodziny Zawrzykrajów, pieczętował się herbem Nieczuja. Był pasowanym rycerzem. Krakowskie prawo miejskie przyjął w 1435 roku. Występował już wtedy z tytułem żupnika, dzierżył wielickie bachmistrzostwo. W 1436 roku zasiadł w radzie miejskiej, gdzie był odnotowywany do roku 1451 włącznie. Jako rajca urzędujący pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W 1438 roku wraz z innymi rajcami został pomówiony o wprowadzanie do obiegu fałszywych monet dla własnego zysku kosztem mieszczan; ledwo uniknął śmierci z rąk wzburzonego tłumu. Z pożyczonych pieniędzy Mikołaj wybudował w Wieliczce szyb nazwany,,Serafin”, wprowadził kierat konny jako wyciąg kopalniany. W 1440 roku był już miecznikiem królewskim, często występował u boku Władysława Warneńczyka. Prowadził intensywny handel solą, mimo to miał ciągłe procesy z wierzycielami o długi. Był właścicielem między innymi Zebrzydowic i Kobierzyna, posiadał młyny na Prądniku, domy w Krakowie i staw w Kazimierzu. Był żonaty z Urszulą Grazerówną. Zmarł 4 listopada 1459 roku, pozostawiając syna Piotra, kanonika krakowskiego i prepozyta sądeckiego, oraz córkę Magdalenę, wydaną za Stanisława Ligenzę z Borku.
