Nicolaus dictus Ruthenus (gener Nicolai de Zauicostz)
Mieszczanin krakowski prawdopodobnie wywodzący się z wrocławskiej rodziny kupieckiej, prowadzącej interesy na Rusi - stąd przydomek. Był zięciem Mikołaja z Zawichostu (nr 15) i w taki też sposób bywał określany w księgach miejskich. W latach 1319—1330 kilkakrotnie nominowany do rady miejskiej. Od 1313 roku był właścicielem domu przy Rynku, domu murowanego przy ul. Żydowskiej (obecnie św. Anny) oraz posesji przy ul. św. Jana, Inwestował w handel, nabywając w 1323 roku kram piekarski, a w latach 1326, 1328 i 1330 kolejne kramy sukienne. Miał też w zastawie ogród na przedmieściu za Rudawą. Po śmierci żony Heleny w 1330 roku zamierzał udać się na pielgrzymkę Ziemi Świętej; przygotowując podróż, przekazał synowi Janowi dom przy ul. Żydowskiej, jednak pod warunkiem zwrotu w wypadku szczęśliwego powrotu do Krakowa. Córce Annie zapisał 100 grzywien groszy, natomiast pozostałe dobra w ziemi i pieniądzu polecił po równo podzielić między pięcioro dzieci, Z tych pięciorga dzieci znamy wspomnianych już Jana, zięcia Wilusza kuśnierza (nr 25), oraz Annę, która pozostała panną, jak też Gertrudę, żonę Tyczka Snellego (nr 51). Mikołaj Rusin zmarł przed 1350 rokiem.
