Nicolaus (Niclos, Clos) Bohemus (Behemus, Beme) Czech, Bogaty
Rzeźnik, starszy cechu rzeźników kazimierskich, bogaty mieszczanin czeskiego pochodzenia, odnotowywany w księgach miejskich od 1390 roku (nieco wcześniej, w 1375 roku, wzmiankowano wójta kazimierskiego Boeme – Czecha, równolegle działał Jan Bohemus-Czech, krawiec). Do rady miejskiej powołany został w roku 1400, w radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał jeszcze pięciokrotnie, do roku 1409 włącznie. W 1406 roku sprawował urząd wójta kazimierskiego; wówczas – przewodnicząc ławie miejskiej – potwierdzał, że tkacz Dytricus odstąpił stragan płócienny Janowi Bohemusowi-Czechowi i Małgorzacie, jego żonie. Powtórnie wójtostwo sprawował pod koniec życia, w 1421 roku – kadencję tę przerwała jego śmierć. Księgi miejskie nie ukazują szczególnego zaangażowania w sprawy publiczne, natomiast rejestrują rozległość interesów i inwestycji osobistych. W 1410 roku dzierżawił od rady miejskiej cegielnię wraz z sadzawką, za czynsz w wysokości 4 grzywien (cegielnię tę wcześniej miał w rękach Mikołaj Fochtegil, który w 1408 roku ustanowił pełnomocnika w osobie notariusza Daniela, aby ten wydał cegielnię Mikołajowi Bohemusowi- Czechowi). Był właścicielem domu sąsiadującego z domem Wawrzyńca Czipsera (nr 45); w 1407 roku przed sądem ławniczym uzgodnili budowę muru granicznego między swoimi posesjami. W 1416 roku zakupił dom położony przy ul. Krakowskiej, natomiast w 1417 roku wszedł w posiadanie (możliwe, że w drodze darowizny) domu przy ul. św. Stanisława (rejon dzisiejszej ul. Skałecznej). Przejął ten dom z rąk wdowy po Hanulu, namiestniku wileńskim, w 1385 roku uczestniczącym w poselstwie wysłanym przez Władysława Jagiełłę po rękę Jadwigi – na dworze Jadwigi poznał przyszłą żonę, osiadł w Kazimierzu i wszedł do miejscowego patrycjatu (wdowie, po przekazaniu Mikołajowi Bohemusowi-Czechowi domu przy ul. św. Stanisława, pozostały jeszcze domy w rynku i przy ul. Krakowskiej). Mikołaj żonaty był trzykrotnie: z Anną, Katarzyną i Małgorzatą. Miał córki Agnes, żonę Jakuba ( Jakub gener Czech, ławnik w latach 1426–1427), i Apolonię, której mężem był Mikołaj fannesmedisson. Trzecia żona Małgorzata w roku 1421 odnotowana została jako wdowa występująca w imieniu swoim oraz Agnes i Apolonii, córek zmarłego Mikołaja, w sprawie spadku.
