Tomy - Poczet Krakowski

Miejscowości włączone do Krakowa po roku 1915 według przynależności państwowej (w latach 1945–1985)

RZECZPOSPOLITA POLSKA OD 1952 ROKU POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA

Na planie obrazującym dzisiejsze granice Krakowa miejscowości przyłączone do Krakowa po 1915 roku, oznaczone kolorem czerwonym określającym ich przynależność państwową w latach 1945–1985 do Rzeczypospolitej Polskiej, od 1952 roku Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej

Pochodząca z wydanego w 1675 roku w Paryżu tomu II dzieła Nicolausa Sansona Cartes generales de la geographie ancienne… etc. wyrysowana w roku 1666 mapa Małopolski z województwami krakowskim, sandomierskim i lubelskim; mapa powstała w niespełna dekadę od wyzwolenia Krakowa i okolicy spod szwedzkiego i siedmiogrodzkiego najazdu i okupacji w latach 1655–1657 – oraz powiększenie fragmentu mapy z Krakowem i jego bliskim sąsiedztwem (Biblioteka Uniwersytetu Wileńskiego, zbiory Lelewela, sygn. M 1556, k. 114)

Pochodząca z wydanego w 1825 roku w Lipsku dzieła Atlas von Europa… etc. Wilhelma Ernsta Augusta von Schliebena mapa województw kaliskiego, krakowskiego, sandomierskiego i lubelskiego wraz z Rzecząpospolitą Krakowską. Utworzone na kongresie wiedeńskim w 1815 roku państwo-miasto Wolne Miasto Kraków, zwane Rzecząpospolitą Krakowską, sąsiadowało od północy i zachodu z Królestwem Polskim, od południa, przez Wisłę, z krajem Cesarstwa Austrii – Królestwem Galicji i Lodomerii, od zachodu z Królestwem Prus. Miasteczka i wsie okołokrakowskie leżące po prawej stronie Wisły pozostawały zatem w granicach austriackiej Galicji. W 1846 roku Rzeczpospolita została zlikwidowana – jej teren został włączony do zaboru austriackiego, stając się Wielkim Księstwem Krakowskim w ramach Królestwa Galicji (Biblioteka Uniwersytetu Wileńskiego, zbiory Lelewela, sygn. M 1925, XIV-2)

Pochodząca z 1825 roku Mappa Województwa Krakowskiego rytowana przez Seweryna Oleszczyńskiego przedstawiająca stan ustalony na kongresie wiedeńskim w 1815 roku, po upadku Księstwa Warszawskiego – w wyniku traktatu kongresowego terytorium Księstwa zostało rozparcelowane między trzech zaborców, utworzono też państwo-miasto Rzeczpospolitą Krakowską. Województwo krakowskie w całości położone było w Królestwie Polskim, to znaczy poza Krakowem i zasadniczą częścią tradycyjnej ziemi krakowskiej. Stolicą ówczesnego województwa krakowskiego był Miechów, następnie Kielce. W roku 1837 roku województwo to zastąpione zostało gubernią krakowską ze stolicą w Kielcach, przemianowaną w 1841 roku na gubernię kielecką. Na powiększonym fragmencie mapy widoczny przebieg granicy między Rzecząpospolitą Krakowską a Królestwem Polskim – po lewej stronie Wisły wszystkie wsie później przyłączone do Krakowa znajdowały się w granicach państwa-miasta; vide także podpis do mapy na poprzedniej stronie (Biblioteka Uniwersytetu Wileńskiego, zbiory Lelewela, sygn. M 114, tabl. V)

Pochodząca z 1827 roku Mappa Wolnego Miasta Krakowa i Jego Okręgu (Rzeczypospolitej Krakowskiej) wyrysowana przez geometrę rządowego Królestwa Polskiego i Rzeczypospolitej Krakowskiej Karola Bełcikowskiego, który sporządził między innymi szereg map na zamówienie Komisji Włościańskiej Wolnego Miasta Krakowa w ramach prac przygotowujących uwłaszczenie chłopów, w tym mapy dla Mogiły i wsi wchodzących w skład klucza mogilskiego (vide s. 70); na powiększeniu fragment mapy z miejscowościami podkrakowskimi, na północ od linii Wisły należącymi do Okręgu Wolnego Miasta, na południe od tej linii przynależnymi do cesarstwa austriackiego – w przyszłości większość z miejscowości widocznych w kadrze zostanie przyłączonych do Krakowa (Biblioteka Jagiellońska, sygn. M 40-3)