Iohannes Regulis (Reguła, de Reguła, z Reguły)
Mieszczanin krakowski, urodzony około 1435 roku, syn Stefana, doktor filozofii i medycyny, profesor i rektor Uniwersytetu Krakowskiego. Szlachcic herbu Stary Koń, pochodził z Reguł pod Warszawą. Odnotowany w latach 1480—1515. Do prawa miejskiego przyjęty w roku 1480. Uzyskał stopień bakałarza i magistra na Uniwersytecie Krakowskim i doktorat we Włoszech, Objął w Krakowie katedrę medycyny po Piotrze Gaszowcu (nr 261). Był nadwornym lekarzem Kazimierza Jagiellończyka, służył królom Aleksandrowi i Zygmuntowi Staremu. W 1482 roku wszedł do rady miejskiej i zasiadał w niej do roku 1515 włącznie. Powoływany do rady urzędującej, pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W tej roli w latach 1493 i 1501 przyjmował zeznania testamentowe. Liczne obowiązki sprawiły, że zaniedbał zajęcia uniwersyteckie, co spowodowało wstrzymanie płacy i interwencję biskupa Fryderyka Jagiellończyka oraz króla Jana Olbrachta. Został jednak wybrany rektorem w 1500 roku, był nim też w latach 1502, 1507 i 1508. Królewski przywilej zwolnił go z podatku od sprowadzanego Wisłą drzewa. Od wojewody podlaskiego Jana Sapiehy dostał ogród za bramą Mikołajską. Był właścicielem wsi Reguły i Korale na Mazowszu, trzymał Komorniki i Wolę zastawione za pożyczkę przez księżniczkę mazowiecką. W Krakowie kupił dawny dom kolegium kapłańskiego zwany „Batkonis” (obok kościoła Mariackiego) i dom przy ul. św. Anny, który użyczał studentom. Ożenił się z Benigną, córką rajcy Mikołaja Karla (nr 305), miał czworo dzieci. Zmarł 8 września 1515 roku, pozostawiając złożoną wcześniej w radzie miejskiej kwotę 400 złotych węgierskich, z których 12 grzywien miało być przeznaczanych na potrzeby Uniwersytetu Krakowskiego.
