Joannes Stanno
Kazimierzanin, być może zajmował się drobnym kupiectwem (w tym okresie we wpisach wyborów nowych rad urzędujących odnotowywano profesje rajców, jednak w jego przypadku nie uczyniono tego, a z kolei w katalogu podawanych profesji nie odnotowywano zajęcia kupieckiego). Do rady miejskiej został powołany w 1537 roku, rajcą był przez co najmniej siedemnaście lat, do roku 1554 – nie można wykluczyć kolejnych lat na rajcostwie, jednak w radzie starej, a nie urzędującej. Był siedmiokrotnie powoływany do rady urzędującej-burmistrzowskiej w latach 1537–1541 oraz później, w latach 1552 i 1554 – widoczna jest dłuższa przerwa w wymiarze ponad dekady, podczas której miał pozycję rajcy starego. Za jego kadencji w radzie urzędującej w 1554 roku rada miejska zawarła porozumienie wykonawcze do pochodzącego z roku wcześniejszego układu z gminą żydowską w sprawie poszerzenia granic miasta żydowskiego w Kazimierzu. Jan Stano był wieczystym użytkownikiem fragmentu miejskiego opuszczonego gruntu zwanego Błonie, położonego za Wisłą, pod Górą Lasoty – nieruchomość tę w roku 1531 uzyskał od rady miejskiej, z obowiązkiem wnoszenia corocznego czynszu.
