Ioahnnes Raphael (Raphal, Rachwał)
Kazimierzanin, we władzach miejskich reprezentował mieszczan kazimierskich. Do dalszej kariery sposobił się w ławie miejskiej, w której został odnotowany w latach 1488 i 1489, za kadencji wójtowskich Mikołaja Niczki i Wacława Wiki (nr 160). W roku 1491 uzyskał pierwszą nominację do rady, jako rajca był odnotowywany przez dwadzieścia cztery lata, w radzie urzędującej-burmistrzowskiej zasiadał dwudziestotrzykrotnie, rok po roku z wyłączeniem roku 1500, gdy przeszedł na pozycję rajcy starego. W funkcji burmistrza wzmiankowany jest pod dziennymi datami 25 lutego 1491 roku, 8 listopada 1492 roku, 30 października 1494 roku, 26 listopada 1496 roku, 9 października 1497 roku, 30 października 1501 roku i 4 kwietnia 1508 roku. W roku 1509, gdy zasiadał w radzie urzędującej i pełnił funkcję burmistrza Kazimierza, procedował przyjęcie przez radę nowego statutu cechu garncarzy. Statut ten był później wielokrotnie potwierdzany przez władców, między innymi ponad sto lat później, w 1615 roku, przez Zygmunta III Wazę. Jan Rafael pieczętował się herbem mieszczańskim (gmerkiem) z wizerunkiem podkowy w środku tarczy herbowej. Zmarł w 1515 roku. W kaplicy Brackiej (obecnie św. Anny) kościoła Bożego Ciała, przez wieki pozostającej pod opieką rady miejskiej, zachowała się poświęcona mu płyta wapienna z łacińskim napisem oznajmiającym, że tu spoczywa sławetny pan Rachwał, rajca, módl się za nim, 1515.
![Płyta wapienna z kaplicy Brackiej kościoła Bożego Ciała w Kazimierzu z inskrypcją (w tłumaczeniu): Tu spoczywa sławetny pan
[ Jan] Rachwał, rajca [kazimierski], módl się za nim, 1515; na środku płyty herb mieszczański (gmerk) – tarcza z podkową](/data/domains/1/m_crm_tomes/3830/files/_5bb73d496a3e3.png)
