Przeorzecki (Przerzecki)
Krawiec, w 1611 roku senior cechu krawców kleparskich, zapewne z tej pozycji wszedł w tymże roku do rady miejskiej Kleparza. W myśl zasady dożywotności tego urzędu rajcą był aż do roku 1640, jednak jego aktywność na miejskim forum była odnotowywana tylko w pierwszych latach urzędowania – w latach 1612 i 1614 pełnił funkcję burmistrza Kleparza. Zaznaczyć jednak należy liczne ubytki w księgach miejskich z tamtych lat. W roku 1616 Jan Przeocznicki procesował się przed Sądem Wyższym Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim ze szlachetnym Janem Janowicem o otwarcie przez tegoż rotułu królewskiego w sprawie dotyczącej zmarłego rajcy kleparskiego Wojciecha Boguckiego (nr 113) i wdowy po nim Anny. Do Jana Przeocznickiego należał dom z zajazdem i ze stajnią na siedemdziesiąt koni, usytuowany przy ul. Długiej, po stronie rynku. W 1649 roku jest to już dom półmurowany, ze stajnią na trzydzieści koni i trzy wozy podróżne. W 1640 roku Jan Przeocznicki poślubił wiele młodszą od siebie szlachciankę Annę Raczyńską i niebawem zmarł. Wdowa w roku 1645 poślubiła Wojciecha Czechowskiego z Trzebnicy. Opiekunami prawnymi dzieci po rajcy stali się koledzy z rady: Wojciech Paskowicz (nr 122) i Baltazar Kuncz (nr 134). W roku 1677 Anna primo voto Przeocznicka sporządziła testament, w którym oświadczyła: Ja Anna Przeorzecka niegdy Raycyna Kleparska będąc od Pana Boga teraźniejszą złożona chorobą z której żebym miała pozostać żadnej nadziei nie mając tę moją wolę ostatnią czynię takową […] ciało ziemi skąd przyszło do pogrzebu oddać […] dobra zaś moje dać ubogim, tak rozporządzam. Znamienna jest tu ekspozycja godności żony rajcy – rajczyni miejskiej, mimo upływu prawie trzydziestu lat od zgonu pierwszego męża i kolejnego zamążpójścia.
