Gerassius (Gerash, Geras)
Reprezentant elity politycznej miasta Krakowa początku XIV wieku. Pełnił najwyższe urzędy, początkowo jako ławnik w latach 1310,1312 i 1313, następnie od 1319 roku jako rajca, wielokrotnie odnotowywany, do roku 1329 włącznie. W latach 1319, 1323—1326 i 1337 był także wójtem sądowym, kilkakrotnie łącząc ten urząd z zasiadaniem w radzie miejskiej. Przebieg jego kariery, przypadającej także na trudne lata buntu wójta Alberta (nr 8), świadczy, że był w łaskach panującego Władysława Łokietka. Gierasz był właścicielem nieruchomości położonej przy ul. Grodzkiej. Odnotowano, że darował klasztorowi Klarysek plac usytuowany w obrębie murów miasta, zamieszkany przez czterech garncarzy. Klaryski otrzymały też od niego cztery ogrody położone koło Kawiorów, Przyjęły do swego grona córkę Gierasza, Maruszę, która dożywotnio mogła czerpać pożytki z tych ogrodów. Gierasz inwestował w ogrody, których posiadał kilka: na przedmieściu przed bramą Szewską, przy cmentarzu żydowskim (odstąpił go w 1312 roku Świętosławowi, wicekustoszowi kapituły krakowskiej), nad rzeką Rudawą (oddany w 1312 roku Henrykowi Srolle) oraz kolejny ogród, prawdopodobnie także nad Rudawą (sprzedał go w 1316 roku Tilonowi, synowi kowala). Oprócz wspomnianej córki Maruszy pozostawił syna Hanka.
