Fridericus (Fredrich) Schillingk (Schellingk)
Kupiec, założyciel papierni, przybyły do Krakowa wraz z trzema braćmi z Wissenburga (obecnie Wissembourg) w Alzacji, syn Fryderyka, tamtejszego ławnika, brat Mikołaja (nr 319). Pieczętował się herbem własnym Schilling z nobilitacji cesarza Maksymiliana I wydanej w Konstancji w 1507 roku dla ojca Fryderyka i jego potomstwa. Odnotowany w aktach krakowskich w latach 1473—1508. Do prawa miejskiego został przyjęty w 1473 roku. Wykorzystując koneksje w Cesarstwie i małżeństwo z córką rajcy Pawła Bera (nr 272), doszedł do majątku i znacznej pozycji w mieście. W roku 1485 został ławnikiem sądowym, w roku 1490 wszedł do rady miejskiej, w której zasiadał do roku 1508. Kilkakrotnie był nominowany do rady urzędującej, której członkowie w przyjętej kolejności pełnili funkcję burmistrza. W tej roli został odnotowany w roku 1497. Prowadził rodzinną spółkę handlową, był dostawcą dworu królewskiego, inwestorem górniczym w Olkuszu i Trzebini, dzierżawcą Stróży rybnej. Odegrał pionierską rolę w rozwoju polskiego papiernictwa. W 1491 roku założył papiernię w Prądniku, drugi młyn papierniczy postawił w Mogile. Wraz z rajcą Adamem Szwarcem (nr 295) był prowizorem kościoła Mariackiego. Miał dom położony przy Rynku (obecnie nr 38), kolejny przy ul. św. Jana i łaźnię przy ul. Szczepańskiej. Był dwukrotnie żonaty: z Agnieszką, córką Pawła Bera (nr 272), i z Małgorzatą, córką Stanisława Szwarca (nr 292). Zmarł w maju 1508 roku, pozostawiając czternaścioro dzieci, w tym Jana zwanego Solidus, kanonika krakowskiego i prepozyta wrocławskiego, przyszłych rajców Erazma (nr 349) i Jodoka (nr 351), Małgorzatę, która wyszła za Piotra Tanigela (nr 328), i Jadwigę, która została żoną Franciszka Rotha (nr 332).
