Prawnik, urodzony w 1749 roku w Krakowie, syn Józefa, sekretarza królewskiego i wójta krakowskiego oraz Salomei. Ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Krakowskiego, od roku 1795 tytułował się doktorem obojga praw, ale nie wiadomo, kiedy i gdzie doktorat uzyskał. Zasłużony syndyk miejski, pełnił ten urząd przez wiele lat (1776–1792). Wprowadził nowy system prowadzenia ksiąg miejskich, często towarzyszył posłującym rajcom. Wszedł do rady miejskiej ustanowionej 14 kwietnia 1792 roku na mocy Konstytucji 3 maja, następnie po Targowicy dokooptowano go do rady przywróconej 12 września 1792 roku w kształcie sprzed reform Sejmu Czteroletniego. We władzach miejskich ustanowionych 4 marca 1794 roku na mocy konstytucji sejmu grodzieńskiego objął urząd prezydenta miasta. Jego kadencja miała trwać cztery lata, jednak niebawem została przerwana: 24 kwietnia tego roku z rozkazu Naczelnika Tadeusza Kościuszki powołano nowe władze. Wprawdzie Lichocki znalazł się wtedy w radzie miejskiej, lecz po kilku dniach po interwencji Naczelnika usunięto go. Nie pomogło przekazanie na rzecz powstania 10 sztuk broni w srebrnej oprawie i 12 dukatów („ażeby mnie nie powieszono” – wyjawił w pamiętniku). Rozgoryczony wyjechał do Karlsbadu pod pretekstem poratowania zdrowia. Nie wrócił, gdy do Krakowa wkroczyli Prusacy i przywrócili władze sprzed insurekcji, jednak gdy sytuacja ustablizowała się, 5 października 1795 roku ponownie objął prezydenturę Krakowa. 4 stycznia 1796 roku kwiecistą mową po łacinie żegnał wychodzące z miasta wojska pruskie, by nazajutrz równie pięknie witać wkraczających Austriaków. Urząd prezydenta pełnił do 1 września roku 1802, kiedy to zainstalowały się nowe władze austriackie. W nagrodę za służbę Austriacy nadali mu tytuł cesarsko-królewskiego konsyliarza z wysoką pensją. Po 1802 roku był w magistracie jednym z honorowych asesorów. Współcześni przypisywali mu oportunizm i megalomanię. Miał dwie żony: Justynę Mączyńską i Cecylię Anastazję Wałkanowską. Zmarł bezpotomnie 28 sierpnia 1806 roku w Krakowie. Pochowano go w kościele Kapucynów.
