A+ A A-
Tom:
strona:

Erazm Czeczotka

Rajca 1547, 1548, 1549, 1550, 1551, 1552, 1553, 1554, 1555, 1556, 1557, 1558, 1559, 1560, 1561, 1562, 1563, 1564, 1565, 1566, 1567, 1568, 1569, 1570, 1571, 1572, 1573, 1574, 1575, 1576, 1577, 1578, 1579, 1580, 1581, 1582, 1583, 1584, 1585, 1586, 1587
Burmistrz 1547, 1550, 1551, 1552, 1553, 1554, 1561, 1566, 1567, 1568, 1573, 1574, 1575, 1576, 1577, 1578

Erasmus (Rozmus) Czeczotka-Tłokiński (Zezottka)

Kupiec, finansista, syn Mikołaja pochodzącego z Tłokini w Kaliskiem. Nobilitowany na sejmie w Piotrkowie w 1552 roku, pieczętował się herbem Jastrzębiec. Powołano go do rady miejskiej w roku 1547 (bez praktyki w ławie miejskiej). Do rady urzędującej był nominowany szesnastokrotnie, wtedy też w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Zastępował lonerów w latach 1547 i 1551, sam był lonerem w roku 1554. Posłował w latach 1548 i 1554 na sejmik prowincjonalny, w roku 1548 na sejm w Piotrkowie, w roku 1554 w Lublinie, a w latach 1562/1563 na piotrkowski sejm egzekucyjny. Był dzierżawcą majątku miejskiego: wsi Dąbie i Grzegórzki, Wagi Mniejszej, stróży rybnej, kramów sukiennych. Zwano go „krwawym burmistrzem”. Zdominował radę, a urząd uczynił źródłem nielegalnych dochodów. Sprzedawał wakujące urzędy, nie rozliczał dochodów miasta, bezwzględnie rozprawiał się z przeciwnikami. Jako prowizor szpitala scholarów utrzymywał tam nie ubogich, lecz swoją służbę. W 1578 roku bezprawnie rozwiązał radę 40 Mężów, powołując własną, co pociągnęło za sobą królewską interwencję. W 1567 roku doprowadził do bezprawnego skazania na śmierć magistra Mikołaja Wolskiego, konkurenta Erazma do niewieścich względów, co z kolei wywołało tumulty studenckie. Miał kilkanaście domów, w tym swoją główną siedzibę na rogu ulic Wiślnej i św. Anny, gdzie utrzymywał łaźnię, „w której się z publicznymi dziewkami kąpie, nie pomnąc na wstyd i bojaźń Pańską” – jak współcześnie zapisano. Wprawdzie ożenił się ze starszą, lecz posażną Barbarą z Krupków, ale odprawił ją, żyjąc z Hanną Żurawską, niewiastą lekkich obyczajów, z którą zresztą miał czwórkę nieślubnych dzieci. Za niemoralny tryb życia i podejrzenie o herezję został ekskomunikowany. Zmarł 6 kwietnia 1587 roku, nie pozostawiając legalnych potomków, ale król uznał później prawa do spadku dwójce jego nieślubnych dzieci.

Dokument wydany w 1574 roku w Krakowie, w którym Henryk Walezy stwierdza,
że burmistrz Erazm Czeczotka i pozostali rajcy miasta Krakowa złożyli mu przysięgę wierności –
oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 660)
Dokument wydany w 1574 roku w Krakowie, w którym Henryk Walezy stwierdza, że burmistrz Erazm Czeczotka i pozostali rajcy miasta Krakowa złożyli mu przysięgę wierności – oraz powiększenie zapisu imienia (Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. perg. 660)
Archiwum Narodowe w Krakowie
Urząd Miasta
Bbilioteka Jagielońska
Zarządzaj ustawieniami dotyczącymi prywatności