Valerianus Pyrnus (Pyrnusz, Pirnus)
Filolog, humanista, kupiec, syn Jerzego Kippenhanna von Pyrne, ławnika Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Od 1526 roku studiował na Uniwersytecie Krakowskim, naukę kontynuował w paryskim Collège Royal. Po powrocie z Sorbony wykładał krótko w Krakowie jako docent extraneus. W roku 1538 objął na 20 lat urząd pisarza miejskiego. W tym czasie sporządził kopiariusz przywilejów miejskich Krakowa. Podczas zarazy w 1543 roku pozostał w mieście i pilnował ratusza, za co rada specjalnie go nagrodziła. W roku 1558 powołano go do rady miejskiej, w której zasiadał przez ponad 11 lat. Trzykrotnie pełnił funkcję burmistrza, w latach powołania do rady urzędującej. W radzie powierzano mu sprawy finansowe, w 1558 roku zostal lonerem, funkcję tę pełnił też w latach 1563–1567 wraz z rajcą Stanisławem Cyrusem (nr 371). W roku 1560 z rajcą Erazmem Aichlerem (nr 375) udał się do Augsburga, aby odnowić układ w sprawie handlu miedzią, dobrze zabezpieczając interesy Krakowa. W 1564 roku był poborcą czopowego. Należał do najbogatszych kupców krakowskich, handlował winiem, inwestował w kopalnie olkuskie. Miał kamienicę przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 11). Był kalwinem, od roku 1563 seniorem zboru. Żonaty z Agnieszką, córką rajcy Andrzeja Fogelwedera (nr 350), miał syna Pawła, przyszłego wójta Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim, nobilitowanego w 1589 roku, herbu własnego Pernus. Zmarł przed 11 października 1568 roku.
