Stanislaus Adalbertus Pucek
Kleparzanin z zasiedziałej w mieście od pokoleń rodziny; w roku 1515 odnotowano w miejskiej księdze ławniczej Matysa Puczka, mieszczanina kleparskiego. W latach 1608–1613 Stanisław był kilkakrotnie odnotowywany w radzie urzędującej, kiedy to pełnił funkcję burmistrza miasta Kleparza. Od roku 1613 został wybrany przez radę miejską na prowizora szpitala św. Floriana w Kleparzu; obowiązki te dzielił z prowizorem Wojciechem Paskowiczem (nr 122), także rajcą kleparskim. Poświęcił się sprawom szpitala, do rady urzędującej już nie wchodząc. W 1615 roku wraz z Wojciechem Paskowiczem – jako rajcy i prowizorzy wspomnianego szpitala – zajęli sądownie dom przy ul. Długiej, dawną własność rajcy i burmistrza Floriana Sosny (nr 76), znajdujący się w rękach spadkobierców dawnego właściciela – zapewne w związku z dawnymi długami tego ostatniego wobec szpitala. Stanisław Puczek był żonaty z Katarzyną, znanych jest dwóch ich synów: Wojciech i Andrzej. W 1610 roku mieszczanin kleparski Sebastian Wierzejski stawił się przed ławą miejską i pokazał lewą rękę nad łokciem i głowę swojego syna Stanisława, który rzemiosła kuśnierskiego się uczy i przez syna rajcy Wojciecha Puczka bez dania przyczyny nożem przebity [został]. Dwa lata później tenże Wojciech stawał przed kleparskim urzędem wójtowskim w związku z nieokreślonym bliżej udziałem w najściu na dom i pobiciu mieszczanina kazimierskiego Jana Masło przez rajcę miasta Kazimierza Marcina Gunkowicza. Stanisław Puczek zmarł 21 maja 1616 roku, w wieku 59 lat, został pochowany w kościele św. Floriana, gdzie spoczęła także zmarła w 1628 roku wdowa Katarzyna. W roku 1632 ich syn Andrzej, wówczas już kuśnierz i ławnik kleparski, właściciel domu przy ul. Długiej oraz kamienicy w Krakowie przy ul. Floriańskiej, zwanej Pucką (obecnie nr 49) ufundował w kościele św. Floriana epitafium, którego ślad przetrwał do naszych czasów jedynie w zapisce z 1655 roku. Przed rokiem 1666 właścicielem kamienicy przy ul. Floriańskiej (obecnie nr 13) był ławnik krakowski Grzegorz Pucek, kilka pokoleń później na terenie Krakowa działał budowniczy – magister artis murata Dominik Puczek (Pucek), straszy cechu budowlanych i przysięgły wiertelnik miejski, który zapisał się w historii Krakowa wyrysowanym przed 1773 rokiem planem miasta – być może były to związki krwi z kilkadziesiąt lat wcześniej żyjącymi Puczkami kleparskimi.
