Paulus Byertultowsky (Biertultowski, Byrtultowski)
Kupiec, syn Mateusza i Katarzyny Wilczkówny z Wielkiego Dobieńska, wnuk właściciela wsi Biertułtowice w księstwie oświęcimskim, nobilitowany aktem wydanym w 1580 roku, który stanowił przywrócenie szlachectwa, utraconego w wyniku podjęcia zajęć miejskich. Przyjęty do krakowskiego prawa miejskiego w roku 1544. W latach 1567 i 1568 był ławnikiem sądowym. Do rady miejskiej został powołany w roku 1569, na miejsce zwolnione po zmarłym rajcy Andrzeju Marstelli (nr 379). Urząd rajcy pełnił przez blisko 21 lat, czterokrotnie zasiadając w radzie urzędującej, w której kadencyjnie, w przypadającej na niego kolejności, pełnił funkcję burmistrza. W roku 1572 rada powierzyła Pawłowi oraz rajcy Joachimowi Krzyżanowskiemu (nr 380) obowiązki lonerów, odpowiedzialnych za gospodarkę i finanse miasta. Funkcji tych nie sprawowali jednak z należytą gorliwością, skoro musieli ich zastępować rajcy Daniel Chroberski (nr 386) i Mikołaj Alantsee (nr 399). Zgodnie z uchwałą rady z 1575 roku Paweł trzymał pieczę nad gotowością obronną piątej wieży od bramy Szewskiej, bronionej przez cech śledziarzy i łaziebników. W roku 1576 wraz z rajcą Janem Miączyńskim (nr 405) reprezentowali miasto jako posłowie na sejm koronacyjny w Krakowie. W latach 1570–1588 z rajcą Stanisławem Cyrusem (nr 371) pełnili funkcję prowizorów miejskiego szpitala i przytułku św. św. Sebastiana i Rocha. W roku 1580 Paweł dzierżawił od miasta pobór czopowego. Prowadził działalność bankierską w Krakowie i Lwowie. Posiadał połowę domu przy Rynku (obecnie nr 25A). Był trzykrotnie żonaty: z Jadwigą, Elżbietą i poślubioną w 1578 roku Zofią, córką Erazma Strausa. Miał syna Daniela i pięć córek, wśród nich przyszłe żony rajców Mikołaja Witkowskiego (nr 440) i Abrahama Ronenberga (nr 450). Paweł zmarł w roku 1589.
