Mathaeus (Mathias) Grusczyński (Gruszynski, Ruszczynski)
Kupiec krakowski, loner (w 1626 roku). Był zastępcą pisarza miejskiego (wzmiankowany w 1608 roku), z czego zrezygnował w roku 1621. Awansował do rady miejskiej w 1623 roku na miejsce po zmarłym Hieronimie Bełzie (nr 456). Krzesło rajcowskie zajmował przez 30 lat. W tym czasie sześciokrotnie wchodził do rady urzędującej i w ustalonej kolejności na przemian z innymi rajcami piastował funkcję burmistrza. W roku powołania do rady znalazł się wśród dziesięciu rajców, którzy wysłuchali gorzkich słów skierowanych pod adresem rady przez pospólstwo („nagrody sobie czynicie [...] i innych wiele dobrodziejstw zażywacie”). Źródłem napięć było żądanie wystawienia przez pospólstwo 20 pachołków do straży miejskiej. Jako loner wraz ze Stanisławem Konradtem (nr 470) z polecenia rady miejskiej zajmował się sprawą połączenia arsenału miejskiego z murami miejskimi. Jako rajca w 1650 roku wniósł pozew o sumę 100 złotych polskich pożyczoną drukarzowi Janowi Szarfenbergowi, którego synem był Mikołaj, szwagier Gruszczyńskiego. Sam pozew był skierowany przeciwko drukarzowi Franciszkowi Cezaremu, który kupił fragment oficyny i przejął na siebie część jego zobowiązań finansowych. Rada miejska postanowiła, że Franciszek Cezary winien spłacić dług. Gruszczyński posiadał kamienice przy ulicach Mikołajskiej 13 oraz św. Jana (obecnie nr 6B). W roku 1609 była ona w ruinie, jednak rok później została gruntownie odnowiona. W testamencie, który spisał w 1652 roku, jako człowiek w podeszłym już wieku, postanowił: „aby ciało moje było przy kościele oo. Bernardynów na Żłóbku na św. Jana ulicy nowo wybudowanym pochowane, który pogrzeb żeby oo. Bernardyni swym sumptem [...] odprawili”. Zmarł między 13 września 1652 roku a 2 maja 1653 roku. Jego miejsce w radzie zajął Krzysztof Krauz (nr 514).
