Marcus Antonius Federicy
Kupiec bławatny i sukienny, pochodził z Wenecji. Prawo miejskie krakowskie przyjął w 1667 roku. Był ławnikiem Sądu Wyższego Prawa Magdeburskiego na Zamku Krakowskim. Do rady miejskiej został wybrany w 1682 roku na miejsce po zmarłym Gabrielu Ochockim młodszym (nr 542). Urząd rajcy sprawował przez 17 lat i w tym czasie zaledwie jeden raz wszedł w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Jako rajca uczestniczył w powitaniu nowo obranego króla Augusta II przy uroczystym wjeździe władcy do Krakowa 8 lipca 1697 roku. Wraz z innymi dostojnikami miasta, Stanisławem Słowakowicem (nr 550), Janem Pawłem Fryznekierem (nr 556), Jerzym Kentzem (nr 557) i Andrzejem Krauzem (nr 559) niósł baldachim na odcinku drogi od kamienicy Krakiera (ul. Grodzka 1) do Mollerowskiej (ul. Grodzka 43). Federici zajmował się handlem płótnem, tkaninami jedwabnymi i aksamitnymi. Wykonywał również usługi krawieckie. Jeździł na jarmarki do Lipska. Żonaty był z nieznaną z imienia córką Franciszka Wróblewskiego. W roku 1684 wzmiankowana została jego druga żona, prawdopodobnie Katarzyna, wdowa po Mikołaju Fabrysie (nr 535), po pierwszym mężu Kociołkowiczowa (wcześniej Marek Antoni był jej pełnomocnikiem). Mieszkał w kamienicy przy Rynku 43. Prowadził spółkę handlową ze swoim bratankiem Aureliuszem Federicim (568), zobowiązał się spłacić wszelkie jego długi. Jemu też zostawił cały swój majątek. Zmarł w pierwszej połowie 1699 roku. Bratanek wszedł na jego miejsce do rady miejskiej, co wzbudziło protesty wśród mieszczan krakowskich.
