Dawna wieś po prawej stronie Wisły, obecnie w zachodniej części miasta Krakowa, około 6,5 km od jego centrum, przy starym trakcie do Tyńca (dzisiejsza ulica Tyniecka), sąsiadująca z przez Wisłę z Bielanami i Przegorzałami, natomiast po swojej stronie rzeki z Bodzowem, Pychowicami, Skotnikami i Tyńcem. Jej przysiółkiem było Koło Tynieckie, w pierwszej połowie XIX wieku sytuowane jako odrębna wieś.
W najstarszej znanej wzmiance, pochodzącej z 1402 roku, nazwa wsi została zapisana w brzmieniu Costrzecz. W innych dawnych zapiskach w postaciach: Kostrecz (1426), Kostrzyecz (1470), Kosthrzecz (1494), Kostrzec, Kostrze (1680). Nazwa wsi jest nazwą topograficzną, określającą teren porośnięty roślinami zwanymi „kostr” („kostra”). Nazwa przysiółka „Koło Tynieckie” od kolistego kształtu starorzecza Wisły – wiśliska.
Wieś należała do parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Tyńcu. Na pieczęciach znanych od początku XIX wieku godło wsi z wizerunkiem końskiej głowy. W okresie samodzielności Koła Tynieckiego w pierwszej połowie XIX wieku odnotowane godło pieczętne w postaci koła od wozu.
Nieznana z daty lokacja wsi na prawie niemieckim, o czym świadczy pierwotnie placowy układ centrum zabudowy w rejonie dzisiejszych ulic Falistej i Widłakowej oraz niwowy rozłóg pól. Odnotowywane w XIX wieku nazwy niw i rejonów Kostrza: Miejscowa, Zaciernie, Zajeziorze, Siedliska, Dąbrowa; w Kole Tynieckim nazwy: Doły, Zagrodzie, Przededworze.
Historycznie wieś była własnością mieszaną. W 1402 roku należała do Jana Tęczyńskiego, w połowie XVI wieku przeszła z rąk Tęczyńskich na własność benedyktynów, którzy po południowej stronie wsi założyli folwark. W 1897 roku w wyniku sekularyzacji wieś przeszła na własność Funduszu Religijnego i tą drogą w ręce prywatne. W miejsce folwarku powstał zespół dworski – zachowany w kształcie po przebudowie w 1936 roku.
Przed rozbiorami gromada Kostrze należała do sięgającego na północ po Wisłę powiatu szczyrzyckiego, po roku 1772 znalazła się jako gmina w austriackim cyrkule wielickim, od 1782 roku w cyrkule myślenickim. W okresie Księstwa Warszawskiego wieś miała odrębny status gromadzki w ramach departamentu i powiatu krakowskiego. W 1815 roku Kostrze powróciło jako gromada (od 1856 roku gmina) pod zabór austriacki, do cyrkułu myślenickiego, w 1819 roku przekształconego w cyrkuł wadowicki. W okresie autonomii galicyjskiej, od 1866 roku, wieś mająca status gminy jednostkowej należała do powiatu wielickiego, od 1896 roku do powiatu podgórskiego – stan ten przetrwał do czasów II Rzeczypospolitej, do roku 1923, kiedy to Kostrze objęte zostało powiatem krakowskim. W 1934 roku gminę Kostrze przekształcono w gromadę w ramach wielowioskowej gminy zbiorczej Tyniec.
W roku 1941 znajdujące się w okupacyjnym departamencie i powiecie krakowskim Generalnego Gubernatorstwa Kostrze (liczące wówczas 4,44 km² i 657 mieszkańców) włączone zostało do granic Krakowa, do jego VI obwodu administracyjnego, jako XXX dzielnica katastralna.
Obecnie tereny tej dawnej wsi stanowią część dzielnicy samorządowej VIII Dębniki.
Ze Słownika geograficznego z lat 1880–1902:
Kostrze, wieś, powiat wielicki, przy drodze z Podgórza do Tyńca, w okolicy falistej, 239 m npm, należy do parafii rzymsko-katolickiej w Tyńcu, a urzędu pocztowego i sądu powiatowego w Skawinie. Liczy 351 mieszkańców rzymsko-katolickich. Koło Tynieckie, w powiecie wielickim, należy do parafii rzymsko-katolickiej w Tyńcu. Leży na prawym brzegu Wisły, która tutaj tworzy bardzo silny skręt i przy drodze z Podgórza do Tyńca; ma 38 mieszkańców rzymsko-katolickich.
