Cunradus (Cuncze, Kuncze) Lange (Langkuncze), Krosner
Kuśnierz, reprezentant możnej i wpływowej rodziny Langów, która do tego czasu wydała już wielu rajców i burmistrzów: Bartłomieja (nr 105), Mikołaja (nr 119), Michała (nr 148) i Mikołaja (nr 176). Bratem Konrada był rajca Stanisław Lang (nr 255), a bratankiem Piotr Krupek-Lang (nr 266). Konrad został odnotowany w latach 1419-1462. Przez 10 lat, od 1442 do 1451 roku, corocznie był powoływany do ławy miejskiej. W 1451 roku rozpoczął karierę w radzie miejskiej; jako burmistrz jest wzmiankowany w księgach w latach 1451, 1455, 1458 i 1459. Rajcostwo to zostało przerwane dramatycznymi zdarzeniami z 1461 roku, związanymi z zabiciem Andrzeja Tęczyńskiego, brata kasztelana krakowskiego Jana. Tęczyński miał pobić krakowskiego płatnerza Klemensa, w odwecie mieszczanie krakowscy zamordowali go, zbezcześcili ciało i porzucili na Rynku. Jan Tęczyński winą za śmierć Andrzeja obarczył, z tytułu nieutrzymania porządku w mieście, samorząd krakowski. Sąd królewski skazał na śmierć kilku rajców i mieszczan. Wyrok wykonano 15 stycznia 1462 roku na zamku. Śmierć poniósł Konrad Lang, a wraz z nim rajcy Stanisław Leymitter (nr 250) i Jarosz Szarlej (nr 240) oraz trzej mieszczanie. Po raz pierwszy w dziejach gminy krakowskiej za zbrodnię popełnioną przez mieszczan zapłacili ich reprezentanci. Konrad pozostawił syna Stanisława Kunczego (nr 273), rajcę, oraz syna Jana, przyjętego do prawa miejskiego w 1445 roku.
