Georgius Guteter (Dobrocieski, Dobrodziejski)
Kupiec, finansista, przedstawiciel znamienitej rodziny Gutteterów, syn rajcy Pankracego (nr 326) i Małgorzaty, wdowy po Fryderyku Schillingu (nr 297), córki Stanisława Szwarca (nr 292). Szlachectwo uzyskał w 1543 roku na podstawie nobilitacji ojca nadanej przez cesarza Maksymiliana I w Wiedniu w 1506 roku, pieczętował sie herbem własnym Gutteter. Wraz z nadaniem szlachectwa Stefan Batory zezwolił mu na używanie nazwiska Dobrocieski. Od 1544 roku studiował w Lipsku. W roku 1550 przez rok był ławnikiem sądowym, w 1551 roku uzyskał nominację do rady miejskiej. Zasiadając w radzie urzędującej, cztery razy pełnił w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza. W latach 1559–1561 był lonerem. Założył spółkę handlową z bratem Stanisławem i Schillingami, która działała na obszarze Litwy, Rusi, Czech, Węgier i Niemiec. Po usamodzielnieniu się od 1548 roku handlował głównie winem, suknem i bydłem, zmonopolizował handel między Rusią a krajami niemieckimi. Związany był z Lwowem, miał tam dwie kamienice (jedną z nich w Rynku), udzielał pożyczek radzie lwowskiej. W Krakowie posiadał kamienicę przy Rynku, naprzeciw kościoła św. Wojciecha (obecnie nr 12B), zwaną kamienicą „Gutteterowską”, i kilka innych, w tym przy ul. Gołębiej, sprzedaną Uniwersytetowi Krakowskiemu. Poza murami miał ogród w Czarnej Wsi i gospodarstwo rybne obok kościoła św. Mikołaja. Ożenił się dwukrotnie: z Reginą ze Stawińskich oraz Rozyną, córką rajcy Jana Schillinga (nr 344). Był różnowiercą. Zmarł w 1565 roku, pozostawiając dziesięcioro dzieci, wśród nich synów: ławnika Stanisława, rajcę krakowskiego Piotra (nr 389), rajcę norymberskiego Erazma, rajcę krakowskiego Kaspra (nr 416), ławnika i wójta sądowego Waleriana, oraz córkę Eufrozynę (Rozynę), wydaną za rajcę Piotra Fogelwedera (nr 406).
