Johannes Teschnar (Theszner, Theschnar)
Kupiec i przemysłowiec, syn rajcy Jana Teschnera starszego (nr 216) wywodzącego się z Cieszyna, szwagier i wspólnik rajcy Jana Turzona (nr 285), którego siostrę Marię poślubił w Lewoczy około 1463 roku. Pomimo spadku znaczenia rodziny w związku z udziałem jego ojca, Jana starszego, w 1461 roku w sprawie o zabójstwo Andrzeja Tęczyńskiego i działań pamiętliwej rodziny Tęczyńskich wobec uczestników tamtego zdarzenia, uzyskał nominację do rady miejskiej w 1465 roku. Zasiadał w niej przez 30 lat, w tym czasie wielokrotnie był powoływany do rady urzędującej i sprawował w przypadającej na niego kolejności funkcję burmistrza — w tej roli został wzmiankowany w latach 1465,1470,1475,1476, 1477,1490 i 1494. Zasiadał w radzie urzędującej w 1477 roku, gdy rozpoczęto w kościele Mariackim prace nad budową ołtarza Wita Stwosza; był w to przedsięwzięcie zaangażowany finansowo i organizacyjnie. Był rajcą urzędującym także w 1489 roku, gdy zakończono budowę ołtarza; jest wymieniony w jego akcie erekcyjnym. W porozumieniu z Janem Turzonem inwestował w kopalnie rud i rudami tymi handlował. Zmarł przed 11 lipca 1496 roku, opiekunem jego córki Jadwigi, zapisanej w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii, został brat Mikołaj, córka Zofia zaś została żoną rajcy Stanisława Leymittera (nr 250). Jan był ostatnim przedstawicielem Teschnerów w krakowskich władzach — po jego śmierci rodzina wyprowadziła się do Torunia.
