Johannes (Hannus) Stelcer
Mieszczanin krakowski, prawdopodobnie kuśnierz lub kupiec handlujący skórami lub wyrobami kuśnierskimi, odnotowany w księgach miejskich w latach 1421—1459. Prawie 30 lat spędził we władzach miasta. Początkowo zasiadał w ławie miejskiej, gdzie urząd ławnika sądowego sprawował w latach 1431, 1433, 1436—1437 i 1440-1442. Z ławą rozstał się w związku z uzyskaniem w roku 1442 nominacji do rady miejskiej. Był wybierany do rady urzędującej, której członkowie w przyjętej kolejności sprawowali funkcję burmistrza. W 1440 roku wraz z Mikołajem menniczym poręczył za Jana Baumgarta, Tomasza Czana i Mikołaja Czypsera —kuśnierzy, że stawią się oni celem zapłacenia 300 grzywien denarów krakowskich do kasy królewskiej, pod groźbą powrotu do aresztu, z którego zostali zwolnieni warunkowo. Jan utrzymywał rozległe kontakty handlowe, W 1444 do lwowskiej księgi ławniczej wpisano spór dotyczący zwrotu 67 złotych węgierskich i 36 groszy polskich, pożyczonych przez Jana lwowskiemu Ormianinowi, Facherdejowi. Jan cieszył się w Krakowie sporym zaufaniem, w 1443 roku wraz z rajcą Pawłem Wegerem (nr 239) działał jako opiekun i wykonawca testamentu Mikołaja rusznikarza. Zmarł po roku 1459, został odnotowany w Księdze zmarłych Bractwa kościoła Panny Marii.
Z księgi ławniczej lwowskiej obejmującej zapisy z lat 1441–1448 strony 354–355 z wpisem z 1446 roku, dotyczącym sporu między Janem Stelczerem a Janke Snejderem – oraz powiększenie zapisu imienia i obywatelstwa (Centralne Państwowe Archiwum Historyczne Ukrainy we Lwowie, sygn. fond 52, op. 2, spr. 221, s. 354–355, nr 1781)