Joannes Czołczyński (Całczyński)
Kupiec. Był właścicielem kamienicy nr 10A przy ul. Szewskiej. Po raz pierwszy został wybrany na ławnika w 1772 roku na miejsce Michała Tomaszkiewicza, który wyjechał z Krakowa. Funkcję tę pełnił do roku 1774, kiedy to został wybrany do rady miejskiej na miejsce po zmarłym Baltazarze Schulzu (nr 617) i piastował ten urząd do 1794 roku. W ciągu dwóch dekad sprawowania funkcji burmistrza czterokrotnie wszedł w skład rady urzędującej i pełnił funkcję burmistrza. Jego nazwisko widnieje w panegiryku Wincentego Trefflera, wydanym w Krakowie w 1774 roku z okazji wyboru nowej rady urzędującej. W czasie, gdy Gałczyński był burmistrzem, w styczniu 1775 roku nastąpił wylew Wisły, w wyniku którego uległ zniszczeniu most wielicki. Konstrukcję odbudowano w postaci mostu pływającego. Gałczyński nie wszedł do nowej rady miejskiej powołanej 14 kwietnia 1792 na mocy Konstytucji 3 maja. Ponownie pełnił urząd rajcy po Targowicy, gdy 12 września 1792 roku przywrócono władze przedkonstytucyjne. Podczas tej kadencji od 12 października 1792 roku pełnił funkcję burmistrza (zwanego już prezydentem), którą objął w wyniku rezygnacji złożonej przez Macieja Baiera (nr 628). Znalazł się w składzie rady miejskiej także po Sejmie grodzieńskim, gdy 4 marca 1794 roku powołano kolejną radę w oparciu o konstytucję grodzieńską. Zachował urząd rajcowski także 24 kwietnia 1794 roku, gdy z rozkazu Naczelnika Tadeusza Kościuszki nastąpił powrót do władzy na mocy Konstytucji 3 maja. Utrzymał urząd także po upadku powstania, gdy 15 czerwca 1794 z rozkazu pruskiej komendantury wojskowej miasta przywrócono przedinsurekcyjną radę miejską, przedinsurekcyjną. Zmarł w trakcie trwania tej kadencji, przed 1796 rokiem.
