Jacobus Ziemmerman (Ziemmermann, Czimmerman, Cimmerman)
Kupiec, doktor praw, urodzony w Neumarkt (obecnie Środa Śląska), być może spokrewniony z zasiadającym niegdyś w radzie krakowskiej Janem Zimmermanem (nr 327). W XVI wieku kilka osób o tym nazwisku zostało przyjętych do krakowskiego prawa miejskiego, wśród nich Hans z Berlina, Grzegorz z Nowego Miasta i złotnik Leonard. Jakub do prawa miejskiego został przyjęty w 1575 roku. Wykształcenie prawnicze otrzymał na Uniwersytecie Krakowskim. W roku 1585 powołany został do ławy sądowej. Nominację do rady miejskiej uzyskał dwa lata później. Urząd rajcy pełnił przez 27 lat, jednak przez ten czas tylko jeden raz zasiadł w radzie urzędującej i w związku z tym pełnił przez pewien czas funkcję burmistrza. Potem pozostał już na stałe w radzie starej i nie był wybierany ponownie (jak to zwykle bywało) do rady urzędującej. Zatem burmistrzem miasta był tylko przez jedną kadencję (wynagrodzenie za burmistrzowanie w wysokości 69 grzywien 6 groszy wypłacono mu dopiero w roku 1597). Od roku 1596 z woli rajców pełnił dożywotnią funkcję edyla kościoła Mariackiego. Należała do niego kamienica położona przy Rynku (obecnie nr 34). Był wyznania ariańskiego, jednak przeszedł później na katolicyzm. Ożenił się trzykrotnie: z Justyną, córką pisarza miejskiego Jana Schillinga, Barbarą, córką Andrzeja Rottermunda, oraz Dorotą, córką rajcy Jana Miączyńskiego (nr 405). Zmarł przed 8 czerwca 1615 roku w Krakowie.
