|
tytuł honorowego obywatela nadany 1 kwietnia 1886 roku |
…[w] dwudziestopięcioletni jubileusz Twojej pracy w Towarzystwie wzajemnych ubezpieczeń … w uznaniu wysokich Twych zasług… (z zapisu w dyplomie – ANK, sygn. IT 978, s. 755) |
Henryk Kieszkowski
dyrektor Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie
Fotografia portretowa Henryka Kieszkowskiego oraz własnoręczny podpis uhonorowanego.
Henryk Kieszkowski z Kieszkowa, herbu Krzywda, ziemianin, współzałożyciel Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń w Krakowie, poseł do Sejmu Krajowego. Urodzony 10 maja 1821 r. w Hruszatycach w obwodzie lwowskim, obecnie na Ukrainie, syn Stanisława Kajetana, członka Stanów Galicyjskich, i Marii Sigert von Sigertstein. Po studiach na Politechnice w Wiedniu gospodarował dobrami w Tarnawie. Od 1858 r. w Krakowie, tu od 1860 r. przez 36 lat stał na czele Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń, którego był współtwórcą. Organizator kas zaliczkowych, kółek rolniczych, straży ochotniczych w Galicji. W latach 1878–1881 poseł do Sejmu Krajowego Galicji, w latach 1875–1887 w Radzie Miejskiej Krakowa. Odznaczony austriackim Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda, honorowy obywatel także Sanoka. Żonaty z Zofią Leszczyńską, mieli synów: Czesława, radcę miejskiego Krakowa w latach 1890–1893, Jacka Czesława, oficera armii, i Bogusława Bogdana, starostę samborskiego, oraz córki: Helenę wydaną za Tomasza Prylińskiego, krakowskiego architekta, znanego m.in. z restauracji Sukiennic, Zofię i Felicję. Zmarł 12 marca 1905 r. w Krakowie; pochowany tamże we wspólnym grobowcu Prylińskich i Kieszkowskich na cmentarzu Rakowickim.
Tytuł nadany uchwałą Rady Miejskiej podjętą na zwyczajnym posiedzeniu 1 kwietnia 1886 r. (DzRMK 1886, L. 14, s. 84), gdy prezydentem miasta był Feliks Szlachtowski. Wniosek wnosił wiceprezydent miasta Faustyn Jakubowski; podkreślono 25-letnie zasługi Henryka Kieszkowskiego w utworzeniu i prowadzeniu Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń. Dyplom, ozdobiony przez artystę malarza Tomasza Barabasza, został wręczony uhonorowanemu przez prezydenta miasta 8 czerwca 1886 r. podczas uroczystości jubileuszowych wspomnianego Towarzystwa.
Reprodukcja kopii dyplomu (oryginał dla uhonorowanego posiadał dodatkowe zdobienia); miejsce spoczynku – grobowiec rodzinny Prylińskich i Kierzkowskich w kwaterze IX cmentarza Rakowickiego w Krakowie.
