Filip Uttini (Utini)
Mieszczanin krakowski pochodzenia włoskiego, sekretarz i pisarz krakowskiej kurii biskupiej, sekretarz i notariusz królewski (w 1646 roku), doktor obojga praw. Przed wejściem do rady był związany z sądownictwem kościelnym, otrzymał nawet niższe święcenia duchowne. W 1634 roku nobilitowany przez królewicza Jana Alberta Wazę. Do krakowskiego prawa miejskiego został przyjęty w 1635 roku i był zwolniony z wniesienia należnej opłaty. Brał udział w sprawie sądowej wytoczonej w 1644 roku Krzysztofowi Naymanowicowi (nr 473), którą miasto między innymi dzięki niemu wygrało. Otrzymał wówczas roczne wynagrodzenie w wysokości 100 złotych polskich. Od 1641 roku był pisarzem w nadwornej kancelarii królewskiej, a od 1650 roku metrykantem w kancelarii większej koronnej. Za zasługi otrzymał tytuł kawalera Złotej Ostrogi. Do rady miasta został nominowany w 1646 roku – tylko ten jeden raz wszedł w skład rady urzędującej i w przypadającej na niego kolejności pełnił funkcję burmistrza. Reprezentował miasto na sejmie elekcyjnym, na którym opowiedział się za wyborem Jana Kazimierza. W 1637 roku zakupił kamienicę przy ul. Grodzkiej 4B za 6000 złotych. W 1647 roku wybudował własną kamienicę w Warszawie (naprzeciwko klasztoru Dominikanów). Została ona zwolniona od obowiązku przyjmowania gości podczas obrad sejmu, jak również w czasie innych uroczystości. Był żonaty z Katarzyną Pernusówną, córką Mikołaja Pernusa (nr 469), pisarza dekretowego kancelarii koronnej i rajcy krakowskiego. Miał z nią córkę Katarzynę, wydaną w 1655 roku za Mikołaja Szulca. Drugą żoną Filipa była Anna Giżanka, wdowa po Janie Rudawskim, pisarzu dekretowym. Filip Huttini zmarł w 1653 roku. Jego miejsce w radzie zajął Kasper Celesta (nr 517).
