Antony (Antonius) Frąckowic (Franckowicz, Franczkowic)
Kupiec sukienny pochodzący ze Lwowa, syn Franciszka Antosiewicza i Reginy, brat Barbary, żony Jana Wolfowicza, ławnika lwowskiego. Został przyjęty do prawa miejskiego krakowskiego w roku 1581. W roku 1592 był ławnikiem sądowym, rok później uzyskał nominację do rady miejskiej. Zajął miejsce po Pawle Cellarym, który wprawdzie został wybrany do rady, lecz zaraz z urzędu zrezygnował, chcąc zwiększyć swoje szanse na uzyskanie szlachectwa. W trakcie blisko dwudziestoletniego zasiadania w radzie dziewięć razy był powołany do rady urzędującej i w przypadających nań kadencjach przewodził miastu jako burmistrz. W roku 1597 pobrał zaległe wynagrodzenie za burmistrzowanie w wysokości 9 grzywien 42 groszy. Ufundował oficynę szpitala św. Rocha dla scholarów, co w 1594 roku upamiętniono stosowną tablicą (na niej kartusz z herbem Lewart i inicjałami A.F.). Wraz z Marcinem Wacławowiczem (nr 445) byli prowizorami tego szpitala i uporządkowali jego zaniedbane wcześniej sprawy finansowe. Antoni był kupcem, początkowo we Lwowie jako faktor rajcy Hieronima Zalaszowskiego (nr 388), potem w Krakowie prowadził detaliczny handel suknem. Od miasta dzierżawił od roku 1593 postrzygalnię sukna, a wraz z żoną od roku 1599 stróżę rybną, za co musiał, oprócz czynszu, dostarczać rajcom ryby na stół. W roku 1594 kupił kamienicę w Rynku (obecnie nr 44A); została w rodzinie do 1672, zwano ją „Frączkowiczowską”. Ożenił się z Barbarą, córką rajcy Andrzeja Marstelli (nr 379). Miał pięciu synów, wśród nich posłanego na studia Sebastiana, oraz cztery córki, z których Anna poślubiła Jana Baptystę Czekiego, a po jego śmierci za rajcę Jana Wizemberga (nr 468). Antoni zmarł w 1612 roku w Krakowie i został pochowany w kościele Mariackim. Jego miejsce w radzie zajął Jerzy Klausnic (nr 471).
