Wizerunki Rajców
WIZERUNKI STAROPOLSKICH RAJCÓW KRAKOWSKICH
Lokacja miasta Krakowa miała miejsce w roku 1257, pierwsze wzmiankowanie istnienia rady miejskiej odnajdujemy w zapisce z roku 1264, pierwszą informację imienną o rajcy w notce z roku 1267. Początkowo rada jako reprezentacja mieszkańców podporządkowana była dziedzicznemu wójtowi stojącemu na czele ławy miejskiej, od roku 1312, po buncie wójta Alberta, rada miejska uniezależniona została od wójta i zyskała niezachwianą już, nadrzędną pozycję wśród organów miejskich. Była organem kolegialnym, łączącym funkcje uchwałodawcze, wykonawcze i po części sądownicze. Stosunkowo szybko ukształtowała się funkcja burmistrza miasta – funkcję tę pełnił, na zasadzie „pierwszego wśród równych”, po kolei każdy z zasiadających aktualnie w radzie racja, na zmianę z pozostałymi.
Co do zasady kadencja rady trwała jeden rok, zasiadało w niej początkowo 6 rajców, później ich liczba wzrastała. Od 1312 r. nominowania rajców (elekcji) dokonywał władca, działając osobiście, z czasem przez swoich urzędników. Od roku 1677 rada uzyskała prawo samodzielnego powoływania swojego składu. Złożony system spowodował, że z czasem raz wybrani rajcowie pełnili tę godność dożywotnio, co formalnie usankcjonowano w 1565 r.
W całym okresie staropolskim władze miejskie działały na podstawie prawa magdeburskiego. Obowiązywało ono w Krakowie od lokacji miasta w 1257 r. do ustaw Sejmu Czteroletniego, tj. do 1792 r. – zatem przez 535 lat. Z tego też przedziału czasowego znamy z imienia 675 rajców. Rajcami zostawali głównie przedstawiciele krakowskiego patrycjatu – w skład Rady wchodzili reprezentanci miejskiej elity kupieckiej, finansowej i intelektualnej o wysokim statusie materialnym i społecznym.
Grono rajców jest ogromne, jednak liczba zachowanych wizerunków jest niewielka. Wśród nich najbardziej wiarygodne są te z nagrobków i płyt epitafijnych. Prezentujemy zatem tę skromną kolekcję, przywołując obraz dawnych rządców Krakowa.
Jan Matejko Wyrok na Matejkę
Jan Matejko Wyrok na Matejkę – przedstawienie rajców krakowskich doby renesansu; jeden z nich obwieszcza treść dokumentu, u drugiego rajcy widoczne insygnia burmistrzowskie (berełko i pierścień), pełni więc właśnie funkcję „pierwszego wśród równych” w gronie rady miejskiej (Muzeum Narodowe w Warszawie).
RAJCY KRAKOWSCY Z WIEKÓW XIV-XVIII – PĘDZLEM I DŁUTEM
Stalle krakowskich rajców miejskich
Stalle krakowskich rajców miejskich powstałe w l. 1516-1521 z fundacji rajcy Jana BONERA, usytuowane w bazylice Mariackiej, naprzeciwko ołtarza św. św. Judy Szymona i Judy Tadeusza
Informacja
Więcej w tomie Poczet rajców, radców i radnych miasta Krakowa (1267-2022) opublikowanym na tym portalu; tam także nazwiska autorów fotografii i reprodukcji.
Z kolei w tomie Poczet sołtysów, wójtów, burmistrzów i prezydentów miasta Krakowa (1312-2010) znajdują się biogramy wszystkich przywołanych wyżej postaci.